Update uit Quantico

Omdat hier in de USA een dag ook bestaat uit 24 uur, kom ik af en toe een dag in de week tekort. Wat vliegt de tijd ! Afgelopen donderdag was mijn laatste blog. Vrijdagochtend had ik mijn "spouses-brief". Ik wil niet altijd de toerist uithangen maar sommige dingen zijn een foto waard. Waar normaal gesproken alleen maar Camo uniformen te zien zijn, zag ik nu alleen maar (voornamelijk)  vrouwen in jurkjes en flipflops, hier en daar overdressed en ook underdressed (je gaat tenslotte niet naar het strand). Allemaal richting de Marine Corps University...maar 1 ding gemeen, ze hadden allemaal een thermosmok koffie bij zich, en in de andere hand een smartphone. Ik ben er zelf heengereden, uiteindelijk leer je het meeste door zelf te rijden en deel te nemen aan het verkeer, en dat was er nog niet vaak van gekomen. Ik heb mijn rijbewijs al lang en ben niet bang om te rijden, maar het is toch even wennen. Voor 10 seconden dan hahaha. Eenmaal binnen in de Universiteit lagen er naamlijsten klaar, om te checken in welke Conference Group jouw man of vrouw zat. Aangezien Ivo en ik wel communiceren thuis wist ik al dat het 4 was dus kon ik zo doorlopen. De meeste vrouwen hadden namelijk geen idee waar hun man zat en ik hoorde nogal wat gemopper om me heen. Ik nam de Japanse echtgenoot van Ivo zijn CG (Conference Group) collega  mee naar binnen. Slecht te verstaan, maar ik wist dat ze bij mij in de groep zat, want het was haar allemaal niet helemaal duidelijk. Eenmaal binnen begon het verhaal, hier en daar werd het zitten nogal bemoeilijkt door alle veren die in ons **** gestoken werden. Maar ik kan niet anders zeggen dat de manier waarop het waarderen van de achterban van de militairen me toch wel een brok in de keel gaf. In NL is dat nog nooit zo uitgesproken naar het thuisfront. Een enkeling misschien, maar ze zijn moeilijk te vinden. Zo gaf Colonel Mullen (geselecteerd voor generaal) een speech, hij is baas van alle opleidingen op de basis. Ik ken hem nog van Camp Lejeune. Ik kwam pas zijn vrouw tegen toen ik aan het hardlopen was, en zij de honden aan het uitlaten was. Binnenkort hebben we een lunch bij hun thuis. Ook de dean McKenna gaf een prachtige speech. Wat kon die man boeiend vertellen. Hij hoort ondertussen al jaren bij het meubilair, maar heeft een behoorlijk contributie geleverd aan de Universiteit. Hij heeft ook een militaire achtergrond, en ook hij roemde het thuisfront van de militair. Natuurlijk is dit onze eigen keuze geweest en zijn we precies waar we willen zijn. Maar er werd wel heel simpel gezegd dat "if it weren't for you, your spouses wouldn't be here". Ik denk daar altijd meteen achteraan "if it weren't for his job I wouldn't be here as well. Wederzijdse waardering dus. Daarna kwam er een speech van de 'chaplain'. Zonder respectloos over te willen komen, was zijn speech van geen enkele toegevoegde waarde. Het was meer zijn 15 minuten of fame. Maar goed sommige mensen kunnen boeiend spreken en bij hem dacht ik(natuurlijk zei ik dat niet hardop)de hele tijd "boring" ! Aansluitend konden we daarna naar de lokalen waar onze mannen en sommige vrouwen dagelijks zitten te brainstormen. Conference Group 4 bestaat uit 14 mannen en 1 vrouw. Variërend van Marinier, Landmacht, Piloot tot CIA. Een gevarieerd gezelschap dus. Ik heb kennis gemaakt met de 2 CG leaders ( een burger en een militair) en met de vrouwen van een aantal leden. Zoals 1 van de leiders vandaag mededeelde "the women bonded extremely well". Nou was dat ook een beetje overdreven, maar blijkbaar is het wel positief overgekomen. We hadden wel een klik ja, dat was te merken en ook ontzettend leuk. Het werd een boeiend gesprek waarin duidelijk werd gemaakt wat word verwacht van onze echtgenoten. En wat dat voor het gezin zou betekenen en dat het uiteindelijk een mooi jaar word. En dat geloof ik meteen, ik voel me af en toe net een spons zoveel ervaringen zuig ik op. Binnenkort hebben we een casual BBQ bij 1 van de CG 4 leiders thuis en daar heb ik veel zin in. En toen was het weekend. Zaterdag stond voornamelijk in het teken van lezen en schrijven voor Ivo. Dat kost Ivo toch wel een groot gedeelte van de dag, so be it ! Zondag was het quality family time en zijn we weer naar Kings Dominions gereden. Het was heerlijk weer en met een klein uurtje zijn we er. Nu hebben we het andere gedeelte van KD bekeken. Ook wat meer attracties bezocht voor Terje. Het was wel wat drukker dan de vorige keer maar voor een zondag viel het nog mee. Ik ben uiteindelijk gezwicht om met Erben in de Vulcano te gaan. Dat is een 8 baan waar je met je stoeltje hangt. Na bijna een uur wachten, stonden we binnen een halve minuut weer bij af, hahaha. Maar Erben heeft gemerkt dat ik heel hard kan gillen hahaha. Verticaal omhoog en ondersteboven kom je als een soort lava uit de vulkaan, vervolgens ga je nog een paar keer als een kurkentrekker. Ontzettend gelachen, en ik vond het toch wel stoer van mezelf. Dus de volgende keer gaan we weer grenzen verleggen en zijn er nog wel een paar uitdagingen die ik aan wil gaan met mezelf. Voor sommigen onder ons is het peanuts maar ik vind het best spannend ! Na een heerlijke dag, voldaan naar huis gereden. Ivo ging verder aan de studie en ik heb nog wat Burgers voor de boys gebakken. Daarna viel iedereen als een blok in slaap. Vanmorgen ging mijn wekker om 6.45 voor een early morning run, en was ik weer op tijd terug om Ivo af te lossen die naar school ging. Aan het eind van de ochtend kwam mijn (Amerikaanse)  buuf langs voor een heerlijk Chai Tea en hebben we weer even bijgekletst. Mijn kids zijn naar haar kids gegaan en na de lunch heb ik Terje even voor een film gezet (TV on demand... films kijken= ideaal) En zijn Erben en Jesper samen met haar dochters Clarabel en Eleonor naar de 7 days store gereden en hebben lekker wat te snacken en drinken gehaald. Hebben dat vervolgens opgegeten bij de bios, en daarna weer terug...de heuvel op. Daarna zijn we nog even gaan zwemmen met zijn allen bij de community pool, maar die ging helaas al om 5pm dicht. Blijkbaar een feestje. Je kunt de Pool dus afhuren als je wilt voor een Pool party, hmmm ...dat biedt perspectieven zeiden Holly en ik al tegen elkaar. Terje lag er vroeg in, Erben en Jesper hangen nog wat voor TV en/of Ipad, Ivo zit in de boeken en schrijft zich een slag in de rondte. Ik had dus even tijd om het blog bij te werken. Morgen word een rustige dag, geen verplichtingen, behalve 's avonds. En daar ben ik heel blij mee. Morgenavond stappen we om 5pm op de bus om naar DC te rijden waar we Sunset Parade gaan bijwonen. Dat vind ik wel zo gaaf, morgen of overmorgen meer daarover. Hier alvast de link van de SUNSET PARADE !
Leuk dat je weer even langskwam op het blog en laat gerust een bericht achter of mail ons, mag ook naar moermanfamily@verizon.net !