Routine !

Er komt alweer enige routine in onze dagen, of ritme, regelmaat hoe je het ook wilt noemen.
De dagen beginnen vroeg, 6.15 gaat de wekker en gaat Erben uit bed. Zijn bus gaat vroeg, maar het is nog lekker weer dus niet zo erg om dan de deur uit te gaan. Hij steekt over en stapt in de bus, een luxe dus. Jesper heeft de luxe dat hij wat later uit bed kan, als ik Erben heb uitgezwaaid maak ik hem wakker. Terje is dan nog in volle rust, en ligt nog uitgeteld in bed. Ivo is of al naar de Universiteit of aan het hardlopen/fietsen. Deze week waren er Soccer try outs van Middle/High School en daar wilde Erben graag aan mee doen. Deze week trainen ze van 15.30-17.00 en dan word er einde deze week een selectie gemaakt, dan gaan ze volgende week weer verder met de selectie, maar aangezien er niet heel veel aanmeldingen zijn, denk ik dat de selectie niet zo heel streng zal zijn hahaha. Als ze graag spelers willen hebben tenminste. Ik heb Erben even gebracht samen met Terje en ben daarna weer naar huis gegaan.

Hier rij ik weer richting huis, de hill op, het is bosrijk en groen en ik geniet er enorm van. Het zal een prachtig plaatje zijn straks in de Herfst. Jesper was ondertussen ook thuis gekomen en had 2 vriendjes te spelen. Hij had al wel zin huiswerk gemaakt, het Engels lezen en schrijven gaat hem goed af en ik ben enorm trots op hem. Ik hoorde hem kletsen met zijn vriendjes en dat is zo leuk om te horen. Gelukkig was Ivo ook thuis, ook al zat hij te leren hij kan wel Jesper even opvangen. Daarna was het alweer tijd om Erben te halen...oeps einde werktijd, dus het was iets drukker onderweg. De wijk uit de heuvel af nog niet....

Dit is de weg naar beneden, langs de kolonels en generaals, mooi stukje altijd en heel rustig ik mag daar ook maar 15mile per hour. Maar eenmaal beneden aan de weg, staat gelukkig een stoplicht want anders was ik nooit tussen die stroom auto's gekomen, alhoewel ze laten je wel vaak voorgaan. 'Good Manners' zijn een groot goed hier ! Eenmaal bij de High School aangekomen stond Erben al oververhit te wachten. Paar rondjes hard gelopen en nog wat andere trainingen gedaan, maar hij vond het wel erg leuk. Prima, ik laat hem alles wel proberen. Jesper weet het nog niet, genoeg keuzes dus dat komt ook wel goed. Dit van Erben gaat van school uit, het is ook een schoolteam. Ze hebben over anderhalve week ook wedstrijden, soms hier, soms elders bij andere scholen, maar dan gaan ze met de bus. Sport en school is hier wel erg met elkaar verbonden en dat is erg leuk. Bij alle scholen zijn er genoeg buitenschoolse activiteiten. Ik heb ook al een folder voor boyscouts voor Jesper, of misschien wil hij wel Baseball gaan doen of dodgeball (trefbal). Er word flink gelobbyd voor een aanmelding voor de PEA. Maar ik hou me voorlopig even stil, ik wil best helpen op school maar eerst maar eens even kijken hoe mijn dagen eruit gaan zien als alles op school is. IK hoef niet elke dag koffie te drinken hahaha en mijn huis is ook een keer schoon. Maar ik wil ook weer graag gaan sporten, en Terje zijn bus gaat 8.05 maar is om 11.45 weer thuis en dan moet ik er ook weer zijn. Korte dagen dat wel, maar voor een 4 jarige prima. De middag is ook zo gevuld, er moeten ook boodschappen gedaan worden etc.. Ik verveel me zeker niet, kom tijd tekort. Ik ben toen ik thuiskwam met Erben nog even 40 minuten gaan hardlopen, was wel erg warm, zeker de heuvel op. Ben nog wel even naar het stadium geweest om de tribune op en neer te rennen een paar keer, goeie HIIT training, maar op het veld waren ze bezig met Footbal practice, binnenkort maar eens een wedstrijd bijwonen, zag er wel gaaf uit hoor.

Maar goed, morgen grote dag...Terje zijn eerste schooldag (ochtend) Ook voor mij weer een nieuwe fase. Hij heeft er zoveel zin in, rugzak staat al klaar. Het is loslaten, en het is goed ook. Ik hoop dat hij een mooie tijd heeft op deze school. Barbara Bush heeft ooit een keer voorgelezen in de School bibliotheek. Misschien dat Michelle Obama haar opvolgt om dat een keer te doen. Michelle Obama is er wel bij geweest bij de graduation van de High School. Toch wel bijzonder... We zullen het zien morgen...! Hij kent zijn ABC's en de kleuren en tellen allemaal in het Engels. Hij weet hoe hij moet zeggen dat hij naar de WC moet op 2 manieren. En ook wanneer hij het niet begrijpt hahaha. Gaat snel hoor, het zijn net sponzen die kindjes. Morgen als TJ ook op school is ga ik maar eens bij de sportschool kijken. Er zijn groepslessen en er staan apparaten en gewoon eens een beetje sfeer proeven. Hopelijk hebben ze ook een lekker cappuccino (LOL) Meer info later, ik ben toe aan een goede nachtrust, de dagen beginnen vroeg en voor ik het weet eindigen ze laat. Ik heb nu bijna stokjes nodig om mijn ogen open te houden hahaha. Tot blogs ! Hieronder nog wat voorbeelden van boeken van Jesper (moesten allemaal gekaft worden) Dat doet bijna iedereen met de bruine papieren zakken. (op aanraden van de leerkracht) Sterk, en ze kunnen ze zelf versieren en dat vinden ze geweldig. Ik was het nog niet verleerd, en het hoort er een beetje bij, al zit hij pas in groep 6. :)

Back to School...Back in the Saddle...(spreekwoordelijk dan)

Gisteren was het dan eindelijk zo ver, het moment dat zowel Erben als Jesper voor het eerst echt naar school gingen. Niks meefietsen, of meelopen of brengen. Erben vertrok om 7.11 (staat zo in het schema) met de bus. Je kent hem wel, die grote gele SCHOOLBUS. Daar staat dan je firstborn, klaar om naar Middle/Highschool te gaan. Samen om 6.15 opgestaan, samen met hem ontbeten. Gezellig zo de dag starten, hij met zijn bagel en ik m'n koffie (what else ?) Ivo was aan zijn Marathon schema aan het werken maar was net op tijd terug om hem een goeie dag op school te wensen.

Lunchpakket mee, en een yoda koel element van PB (Pottery Barn)
Boterhammen, stuk meloen, yoghurt rozijntjes en een pakje caprisun en een flesje drinkyoghurt. Zelf klaargemaakt. Ze mogen ook lunch op school kopen, maar dat kan per dag verschillen. Er is veel keus op school, ook healthy choices. Ze mogen die keuze ook maken. Want geloof me er zullen genoeg gezonde broodjes kaas in de prullenbak liggen hahaha Op alle scholen, ook in NL.

Daarna ben ik Jesper wakker gaan maken, want hij begint later. Ook een lunchbox klaarmaken, eigenlijk hetzelfde als Erben als inhoud.
Jesper had zin in school, maar was ook best zenuwachtig. Maar buurmeisje Elenor kwam hem ophalen, zij zit een groep hoger, in 5th grade. Zo'n eerste dag is toch spannend, normaal gesproken al als je na de vakantie weer naar school gaat maar nu voor de mannen even extra.




Ik kreeg om 11am bezoek van de beide juffen van Terje. Mrs. Hall en een hulp juf Mrs. Ripper. Ze gaan bij alle kinderen op bezoek, om een beeld te krijgen van het kind. Mrs. Hall is met Terje gaan spelen en ze was toch verrast om te merken dat hij wel veel begreep van wat ze zei. Vragen die ze stelde, kleine opdrachtjes die ze gaf, en hij voerde ze uit. Met Mrs. Ripper had ik een gesprek over de ochtenden op school. Hij heeft les van 8.45-11.15 en dat 5 dagen in de week. Heb ik de middagen gezellig met Terje thuis, mag ik nog even wat langer van hem genieten. Vanaf volgend jaar gaat hij hele dagen naar Kindergarten. De ochtenden zal ik veel te vinden zijn op de Sportschool, dus als jullie me zoeken.... fill in the blancs ! Ik kreeg een positieve indruk en het zal een leuk jaar worden voor Terje. De school gaf ook een goede indruk, maar goed, ik hoef me er niet thuis te voelen, als Terje maar met veel plezier gaat....alleen gaat...met de bus.
Slik...volgende week woensdag komt om 8.37 de bus voorrijden om Terje op te pikken. Maar er rijd een juf mee, en allemaal kindjes van zijn school. Zijn eigen juffen staan klaar om hem op te pikken, en zo gaat het ook weer terug naar huis. Ik moet er staan, of een ander persoon wat ik heb opgegeven. Anders gaat het kind weer mee naar school. Prima geregeld en hij vind het helemaal geweldig. (nog wel) Het scheelt mij veel tijd met heen en weer rijden, want zonder auto ben je hier nergens en het verkeer is druk. Je mag hier niet zo hard, dus je kunt niet even plankgas gaan om te kind te halen (gelukkig maar). Dus hoe dat gaat zien we volgende week.

Terje zijn naam staat linksboven. Er staan meer namen op, maar dit is de ochtend en middag groep. In Terje zijn klasje zitten 15 kinderen. Kleine klas, ideaal ! Ik weet uit ervaring een beetje dat dat Engels heel snel gaat. Terje had zijn juf zijn kamer laten zien en ik vroeg hem wat ze ervan vond en hij zei:  Oh my goodness ! Vervolgens heeft hij dat gister wel honderd keer herhaald hahaha. Dat woord zit erin, gaat er niet meer uit. Next ! Toen het bezoek weg was ben ik met TJ boodschappen gaan doen en daarna hadden we beide wel zin in een bezoek aan Starbucks. Terje zei toen ik hem in de auto zette "wil je koffie mam ? " Goed idee dus, hij vind de organic chocolade melk zo lekker daar. Het is net een dorp, want buiten op het terras zaten de Noorse dames koffie te drinken, hahaha ook hun kinderen waren naar school. Een van die vrouwen is met een Amerikaan getrouwd, zij woont al jaren in de USA. Maar vond het heerlijk om weer internationals te zien en om ook weer Noors te kunnen kletsen. Zij kende ook mijn Noorse vriendin weer die net naar Okinawa verhuisd is. Ja zei ik toch, net een dorp. Zij vertelde me weer dat ze de andere Nederlandse vrouw waren tegengekomen. Ook handig heet ook Marianne. Je schrijft het anders maar je zegt hetzelfde hahaha. Yes, we were selected by name ! LOL

Afijn Erben kwam om 14.30 zo'n beetje thuis, moe, vol verhalen, 2 zware (lood) boeken, en nog meer verhalen. Veel info, uitleg over de lockers, hoe leuk ook, toch even wennen. Mrs. Coffey, die de internationals extra Engelse les geeft, had Erben haar niet nodig. Maar dat wachten we nog maar even af, zei ik al met een knipoog. Erben pikt het goed op, ook woorden waarvan ik even naar de vertaling moest zoeken. Hij mocht trouwens wel extra lessen uitkiezen, je kunt dan kiezen voor Spaans/chinees of Band (muziek). Hij heeft nu voor Chinees gekozen. Interessant en een goede hersen-training, boeiend ook. We'll see, je mag de eerste 10 dagen nog switchen. Daarna dook hij weer in zijn boek The Hunger Games, erg boeiend ! Toen zijn Terje en ik Jesper tegemoet gaan lopen, toen hij ons zag, zwaaide hij en kwam aangehuppeld. Helemaal blij en ook vol verhalen kwam hij thuis. Eenmaal thuis was er niet veel voor nodig om beide jongens in de vlekken te krijgen hahaha. Moe van alle indrukken etc. Jesper had al wel wat opdrachtjes gedaan, zijn handschrift is kunstwerk voor velen, maar wel foutloos Engels geschreven. En dat vind ik wel knap. Voor vandaag hadden zij al huiswerk gekregen, je moest in een verhaaltje opschrijven hoe je aan je naam gekomen was, en dat moest je in de klas gaan vertellen. Ben benieuwd hoe dat gegaan is. Hij vertelde vol enthousiasme over de regeltjes en de pauze en wat hij moet doen als hij binnenkomt. Elke dag komt de zipped binder mee naar huis. Dat is een soort multomap mèt rits en zo kunnen wij als ouders zien wat hij heeft gedaan, tekenen het af en zo ziet Mr. Ankersen ook dat wij het hebben gezien. Er word veel (lees alles) via mail verstuurd, wat betreft info scholen, ideaal. Maar er komt ook veel papier mee naar huis, ook ideaal . Ik vind het prettig te weten wat ze doen en waar ze mee bezig zijn. Updates over school zullen er zeker nog komen. Vooralsnog heb ik straks 4 gezinsleden op school zitten. Maar ik ben ontzettend blij dat we deze stap gezet hebben, de jongens kunnen het aan, en wij dan dus ook. Ook al vind ik dingen ook best spannend en denk ik "de mensen moesten eens weten wat er door mijn hoofd gaat". Maar er zijn momenten net als gister, met een koffie in mijn hand, Terje achterin kletsend over my goodness, muziekje aan, rij ik over de roads en voel me intens HAPPY ! Tot blogs weer !

Update thuisfront & Back to School !

Soms maken we dingen mee waarvan ik denk dat zou leuk zijn voor het blog, maar soms ook dingen waarvan ik denk dat mensen daar niet op zitten te wachten. Het zijn soms de huis tuin en keuken verhalen die het leuk maken. Maar juist ook de diversiteit van de culturen hier en bij jullie in Nederland. Ik moest daar vorige week ineens 'bewust' aan denken. In Nederland weten de mensen in je 'comfort zône' wie je bent, en wie je kinderen zijn. Hoe je gekleed gaat, wat voor type je bent, en vooral in welk hokje je past (lees dit met een knipoog). Maar hier ben ik voor velen nog een 'vreemde', kennen ze mijn achtergrond niet, de manier hoe ik me kleed of hoe mijn gezin is. En dat is soms best prettig, omdat ik me op dat moment ook even afvroeg wie ik was. Je referentiekader is duidelijk en je kent de gezichten, je bent wie je bent met de mensen daaromheen die je ook vormen tot vriendin van, zus van, familie van en soms vijand van (hahaha). Eigenlijk begin je weer opnieuw, dat is soms ook eng. Want welke eerste indruk laat je achter, en welke indruk laten zij achter bij mij. Grappig fenomeen, dat ik ineens kleren aandeed die ik al jaren in de kast had liggen, maar dus niet meer droeg. En nu dus een bepaalde stijl zocht of misschien ook een beetje zoekende naar een stijl die hoort bij 'Mary-Ann'. Even voor de duidelijkheid, ik ben mezelf niet kwijt, ben ook niet zoekende naar een nieuwe identiteit maar ik vond het verfrissend om zo naar de situatie te kijken. Dat was 1 van de redenen om ook dit blog te beginnen om ook een beeld te geven wat het met mij doet en met het gezin. Het is niet alleen dozen uitpakken, het is een transformatie met het hele gezin, en dat is boeiend, motiverend en verfrissend. Oude patronen kun je loslaten en nieuwe starten, zonder het sociale leven in NL los te laten, want ook dat leven is me dierbaar. Maar dat neem je mee, dat is ook een stukje identiteit wat ik koester. Het verbreed je blik op een mooie manier dat zeker. Maar een nieuwe omgeving brengt ook een ander fenomeen met zich mee: nieuwe mensen ontmoeten en nieuwe namen, nieuwe namen en oja nog meer gezinsleden dus nog meer namen. Die hoort bij die, en waar komen die vandaan ? Vragen gaan over en weer, maar het is een goede geheugentraining dat zeker.
Afgelopen vrijdag hadden we een family Picnic van CSC, bij de Universiteit. Daar kwamen dus alle 220 studenten met hun gezinnen. Ik heb nu in ieder geval ook kennis gemaakt met de mannen uit Ivo zijn Conference Group. Mariniers, landmacht, luchtmacht en iemand van de CIA. Het was erg warm buiten, maar gelukkig hadden ze het springkussen aan de waterkant gezet en in de schaduw voor de kleintjes.

Buiten stonden grote BBQ's en er waren burgers, hotdogs, beans and Mac & cheese. Binnen stonden tafels met fruit en cookies. Goed verzorgd en het smaakte allemaal prima. Genoeg drinken in grote koelboxen. Leuk om ook een plaatje bij het praatje te hebben. Om als Ivo het heeft ook een collega, dat ik weet wie het is, en wie zijn gezin is, het geeft een overzichtelijk plaatje van het geheel. Dat geldt niet alleen voor mij, ook voor alle andere partners, zij zitten in hetzelfde schuitje. En we dobberen voort...
Zaterdag zijn we nog even naar IKEA geweest, lang leve IKEA hahaha. Voor lampen-voeten (lampenkappen had ik meegenomen) en een kastje voor in de badkamer etc. Daarna zijn we nog even lekker naar de Mall gegaan. Even een beetje rondkijken. We hebben daar lekker een hapje gegeten in de Foodcourt en zijn daarna weer naar huis gegaan, maar je bent zo een paar uur verder. Zondag had ik ook echt een zondag gevoel, waar iedereen aan het genieten was in NL van de zon en aan het verkoelen was aan het water. Hadden wij regen hier, temperatuur was zalig maar het regende.

Maar dat is ook de reden dat het ook zo lekker groen is, alleen had het wel vaker 's nachts geregend maar nu dus ook overdag. Het frist wel lekker op, want sinds we hier zijn is het bijna niet onder de 30 graden geweest.

 Ik heb de foto's gemaakt toen ik terug kwam van het boodschappen doen, want op zondag is hier de commissary ook open, alleen was dat het idee blijkbaar van iedereen, dus het was heel erg druk.

Maar goed niemand had haast en alles gaat heel relax hier.
Daarna zijn we nog de laatste school spullen gaan halen bij de Walmart. En zo was de zondag ook gevuld.


Augustus= back to School month

En zo zijn we alweer bij 20 Augustus, Erben beet de spits af met zijn 'orientation' vanmorgen op Quantico Middle High School. Vanmorgen van 9-10, eerst een welkomstwoord in de School cafeteria. Kennismaken met de directeur en een aantal leerkrachten. Ik kreeg wel zo'n TV serie/ Film  gevoel, zo typisch American High School. Leuk, zowel Erben als ik hebben een positieve indruk gekregen. A.s woensdag staat de bus hier om 7.11am en gaat het circus beginnen. Iedereen verzameld in the Gym. Daar verzamelen alle studenten van 6th grade till 12th grade. Word vervolgd ! Hier een link van Erben zijn School, home of the warriors !
Erben zijn school !

Morgen zijn Jesper en Terje voor een oriëntatie aan de beurt. Ik ben benieuwd, ook spannend voor mij. Drie kinderen op drie verschillende scholen. Terje begint pas officieel volgende week, ik hoop dat ik morgen hoor of het de middag of ochtend word. Jesper kreeg afgelopen zaterdag een kaartje van zijn leerkracht. Dit is de enige mannelijke leerkracht, maar we zijn er erg blij mee. We hadden van ouders maar ook van leerlingen hele positieve berichten gehoord.

Dit is het welkomstwoord van Jesper zijn school, voor degene die het willen lezen.
Jesper zijn school ! (klik op de link)

Word ook vervolgd !
Fijne dag verder allemaal en tot de volgende update !

Ton Welter - Come fly with me: J’accuse!

Lieve lezers, even een ander blog dat wat jullie gewend zijn, maar ik vond dit wel noodzakelijk om te melden. Want wat weten wij burgers nou eigenlijk van Defensie. Eigenlijk is het meeste gebaseerd over wat er via de kranten en via de media aangeboden word. En daar krijg ik zelfs kromme tenen van. Voor degene die denken dat wij een betaalde vakantie hebben, kan ik met een gerust hart stellen dat dat absoluut niet het geval is. Dat is een minuscuul druppeltje op de gloeiende plaat. Met de toelagen die we nu krijgen is het dieptreurig in vergelijking met wat het was, maar al moeten we erop toeleggen, hier willen we zijn. Maar goed, lees het stuk eens door, het geeft een breder beeld van wat Defensie betekent voor ons als Nederland ! En voor de individuele burger en voor de economie ! Klik even op de "blauwe link" om het stuk verder te lezen.

Ton Welter - Come fly with me: J’accuse!: Nederlandse politici zijn volledig de weg kwijt. Rob de Wijk schreef al dat Nederland hard op weg is de Europese onderpresteerder te worde...

Field Trip CSC

Field Trip, zo noemen ze het hier als je een 'uitje' hebt met School. In mijn vorige blog had ik al geschreven dat we naar de Sunset Parade zouden gaan. Dit was tevens ook de laatste van het jaar, het begint weer ergens in Mei. Aangezien het een Field Trip zou zijn gingen we dus ook met 2 schoolbussen.

Het was wel echt een 'international' trip, want het was georganiseerd voor de internationals. De Parade is open voor publiek, dus iedereen kan er naartoe. Maar onze "Regional IMSO for the international programm" Angela, had stoelen geregeld voor de studenten van CSC. Onderweg begon het te regenen, maar eenmaal uitgestapt bij Arlington National Cemetery,was het droog en kwam een flauw zonnetje door. De Parade is bij The Marine Corps War Memorial. Vanaf daar kijk je over Washington DC...breathtaking dus.

Er was dus gister ook een 'guest of honor' , en dat was 'His Excellency Y.J Choi, South Korean Ambassador to the United States' .Oh die !, hoor ik jullie zeggen hahaha. Maar goed, daar zaten we dan, te wachten, vliegtuigen gaan over en weer, een prachtig gezicht. Om 18.30 begon het officieel. Ik krijg altijd kippenvel, en die is nu gebleven tot het eind, ik hou ervan, ik vind het leuk. En voel me bevoorrecht dat ik erbij kon zijn. En zeker omdat we in de rij naast de "bobo's" zaten. Erben en Jesper waren ook onder de indruk. Terje zat af en toe met zijn handen voor zijn oren toen The United States Marine Drum & Bugle Corps begon te spelen. Prachtig om te zien, alles strak en keurig in de maat.

Daarna werden The Colors gepresenteerd. Dat zijn de vlag van Amerika en de vlag van het USMC etc. Werd het National Anthem (volkslied= kippenvel) gespeeld, en kwam de Silent Drill Platoon Exhibition. Al met al maakt het wel indruk. De "last post" werd gespeeld en er word op die manier stil gestaan bij de omgekomen militairen. Met enorm veel respect, en een dikke strot zit je daar dan als Nederlander en nogmaals voel ik me bevoorrecht om dit mee te maken en daar getuige van te mogen zijn. Al met al waren we blij dat we gekomen waren. We willen zeker nog een keer de Friday Night parade meemaken bij de Barracks van 8 & I, maar als het zover is maak ik daar weer een verslag van. dat is officiëler en duurt langer en is nog indrukwekkender. We hebben 3 jaar hier dus het zal er ongetwijfeld wel een keer van komen. Afijn daarna weer met de bus naar huis. Altijd zo heerlijk als je ziet dat kinderen van een ander zich niet kunnen gedragen in de bus hahaha. Ik zal niet in details treden, maar ik was er wel blij mee. Thuis gekomen nog even snel Hotdogs voor de mannen gemaakt en Ivo dook meteen weer in de boeken. Zijn studie gaat in sneltreinvaart en af en toe is de stress in zijn ogen te lezen, hoort erbij. Ook hij moet een weg vinden in dit circus wat Command and Staff College heet. Uiteindelijk weet je waar je het voor doet, en de luxe van Papa elke dag aan tafel is met name ook voor de kinderen wel erg fijn. Al met al hebben wij onze draai wel gevonden dus, weet ik steeds meer de weg hier en word de commissary al net zo gewoon als de PLUS of de Appie. Met als enige verschil dat hier baggers staan ! Maar zij pakken je spullen in en rijden dat met een karretje naar je auto, zetten het daarin, en je geeft ze een paar dollar. Dit fenomeen kende ik al uit Lejeune, als stonden daar ook veel studenten die een extra zakcentje bij wilden verdienen. Wat dat betreft zouden ze dat in NL best in kunnen voeren. Maar er word altijd gevraagd "paper or plastic M'am ?" Ik werd gek van die hoeveelheid plastic, dus tegenwoordig gaan de PLUS tas, de Appie tas, en de LINDA tas mee hahaha. Je ziet ze af en toe kijken, maar dat is meer om wat er op de tassen staat. Uiteindelijk sleep je toch al die gallons zelf weer naar binnen, want zo koop ik alles hier in Gallon size, en dat is bijna 4 liter. Het is allemaal groter, en zo ook mijn koelkast. Ik kan niet anders zeggen dan ideaal !

Dit was het weer een beetje uit het land van de onbegrensde mogelijkheden. Het weer is nog steeds prima. En we genieten van al het nieuwe wat op ons pad komt, and if it's an obstacle, we will destroy it !

Have a great one in The Netherlands

Update uit Quantico

Omdat hier in de USA een dag ook bestaat uit 24 uur, kom ik af en toe een dag in de week tekort. Wat vliegt de tijd ! Afgelopen donderdag was mijn laatste blog. Vrijdagochtend had ik mijn "spouses-brief". Ik wil niet altijd de toerist uithangen maar sommige dingen zijn een foto waard. Waar normaal gesproken alleen maar Camo uniformen te zien zijn, zag ik nu alleen maar (voornamelijk)  vrouwen in jurkjes en flipflops, hier en daar overdressed en ook underdressed (je gaat tenslotte niet naar het strand). Allemaal richting de Marine Corps University...maar 1 ding gemeen, ze hadden allemaal een thermosmok koffie bij zich, en in de andere hand een smartphone. Ik ben er zelf heengereden, uiteindelijk leer je het meeste door zelf te rijden en deel te nemen aan het verkeer, en dat was er nog niet vaak van gekomen. Ik heb mijn rijbewijs al lang en ben niet bang om te rijden, maar het is toch even wennen. Voor 10 seconden dan hahaha. Eenmaal binnen in de Universiteit lagen er naamlijsten klaar, om te checken in welke Conference Group jouw man of vrouw zat. Aangezien Ivo en ik wel communiceren thuis wist ik al dat het 4 was dus kon ik zo doorlopen. De meeste vrouwen hadden namelijk geen idee waar hun man zat en ik hoorde nogal wat gemopper om me heen. Ik nam de Japanse echtgenoot van Ivo zijn CG (Conference Group) collega  mee naar binnen. Slecht te verstaan, maar ik wist dat ze bij mij in de groep zat, want het was haar allemaal niet helemaal duidelijk. Eenmaal binnen begon het verhaal, hier en daar werd het zitten nogal bemoeilijkt door alle veren die in ons **** gestoken werden. Maar ik kan niet anders zeggen dat de manier waarop het waarderen van de achterban van de militairen me toch wel een brok in de keel gaf. In NL is dat nog nooit zo uitgesproken naar het thuisfront. Een enkeling misschien, maar ze zijn moeilijk te vinden. Zo gaf Colonel Mullen (geselecteerd voor generaal) een speech, hij is baas van alle opleidingen op de basis. Ik ken hem nog van Camp Lejeune. Ik kwam pas zijn vrouw tegen toen ik aan het hardlopen was, en zij de honden aan het uitlaten was. Binnenkort hebben we een lunch bij hun thuis. Ook de dean McKenna gaf een prachtige speech. Wat kon die man boeiend vertellen. Hij hoort ondertussen al jaren bij het meubilair, maar heeft een behoorlijk contributie geleverd aan de Universiteit. Hij heeft ook een militaire achtergrond, en ook hij roemde het thuisfront van de militair. Natuurlijk is dit onze eigen keuze geweest en zijn we precies waar we willen zijn. Maar er werd wel heel simpel gezegd dat "if it weren't for you, your spouses wouldn't be here". Ik denk daar altijd meteen achteraan "if it weren't for his job I wouldn't be here as well. Wederzijdse waardering dus. Daarna kwam er een speech van de 'chaplain'. Zonder respectloos over te willen komen, was zijn speech van geen enkele toegevoegde waarde. Het was meer zijn 15 minuten of fame. Maar goed sommige mensen kunnen boeiend spreken en bij hem dacht ik(natuurlijk zei ik dat niet hardop)de hele tijd "boring" ! Aansluitend konden we daarna naar de lokalen waar onze mannen en sommige vrouwen dagelijks zitten te brainstormen. Conference Group 4 bestaat uit 14 mannen en 1 vrouw. Variërend van Marinier, Landmacht, Piloot tot CIA. Een gevarieerd gezelschap dus. Ik heb kennis gemaakt met de 2 CG leaders ( een burger en een militair) en met de vrouwen van een aantal leden. Zoals 1 van de leiders vandaag mededeelde "the women bonded extremely well". Nou was dat ook een beetje overdreven, maar blijkbaar is het wel positief overgekomen. We hadden wel een klik ja, dat was te merken en ook ontzettend leuk. Het werd een boeiend gesprek waarin duidelijk werd gemaakt wat word verwacht van onze echtgenoten. En wat dat voor het gezin zou betekenen en dat het uiteindelijk een mooi jaar word. En dat geloof ik meteen, ik voel me af en toe net een spons zoveel ervaringen zuig ik op. Binnenkort hebben we een casual BBQ bij 1 van de CG 4 leiders thuis en daar heb ik veel zin in. En toen was het weekend. Zaterdag stond voornamelijk in het teken van lezen en schrijven voor Ivo. Dat kost Ivo toch wel een groot gedeelte van de dag, so be it ! Zondag was het quality family time en zijn we weer naar Kings Dominions gereden. Het was heerlijk weer en met een klein uurtje zijn we er. Nu hebben we het andere gedeelte van KD bekeken. Ook wat meer attracties bezocht voor Terje. Het was wel wat drukker dan de vorige keer maar voor een zondag viel het nog mee. Ik ben uiteindelijk gezwicht om met Erben in de Vulcano te gaan. Dat is een 8 baan waar je met je stoeltje hangt. Na bijna een uur wachten, stonden we binnen een halve minuut weer bij af, hahaha. Maar Erben heeft gemerkt dat ik heel hard kan gillen hahaha. Verticaal omhoog en ondersteboven kom je als een soort lava uit de vulkaan, vervolgens ga je nog een paar keer als een kurkentrekker. Ontzettend gelachen, en ik vond het toch wel stoer van mezelf. Dus de volgende keer gaan we weer grenzen verleggen en zijn er nog wel een paar uitdagingen die ik aan wil gaan met mezelf. Voor sommigen onder ons is het peanuts maar ik vind het best spannend ! Na een heerlijke dag, voldaan naar huis gereden. Ivo ging verder aan de studie en ik heb nog wat Burgers voor de boys gebakken. Daarna viel iedereen als een blok in slaap. Vanmorgen ging mijn wekker om 6.45 voor een early morning run, en was ik weer op tijd terug om Ivo af te lossen die naar school ging. Aan het eind van de ochtend kwam mijn (Amerikaanse)  buuf langs voor een heerlijk Chai Tea en hebben we weer even bijgekletst. Mijn kids zijn naar haar kids gegaan en na de lunch heb ik Terje even voor een film gezet (TV on demand... films kijken= ideaal) En zijn Erben en Jesper samen met haar dochters Clarabel en Eleonor naar de 7 days store gereden en hebben lekker wat te snacken en drinken gehaald. Hebben dat vervolgens opgegeten bij de bios, en daarna weer terug...de heuvel op. Daarna zijn we nog even gaan zwemmen met zijn allen bij de community pool, maar die ging helaas al om 5pm dicht. Blijkbaar een feestje. Je kunt de Pool dus afhuren als je wilt voor een Pool party, hmmm ...dat biedt perspectieven zeiden Holly en ik al tegen elkaar. Terje lag er vroeg in, Erben en Jesper hangen nog wat voor TV en/of Ipad, Ivo zit in de boeken en schrijft zich een slag in de rondte. Ik had dus even tijd om het blog bij te werken. Morgen word een rustige dag, geen verplichtingen, behalve 's avonds. En daar ben ik heel blij mee. Morgenavond stappen we om 5pm op de bus om naar DC te rijden waar we Sunset Parade gaan bijwonen. Dat vind ik wel zo gaaf, morgen of overmorgen meer daarover. Hier alvast de link van de SUNSET PARADE !
Leuk dat je weer even langskwam op het blog en laat gerust een bericht achter of mail ons, mag ook naar moermanfamily@verizon.net !

Terje and beyond...!

Noorwegen, zo'n 5 jaar geleden, daar begint het verhaal van Terje. Op vakantie komt de rust, de gesprekken, even geen routine, en vooral ook genieten met en van de kinderen. Dus ook het gesprek over een derde kind. Afijn zonder in details te treden en om een lang verhaal kort te maken.
Dus 4 jaar geleden, twee weken te laat, maar toch weer heel snel werd Terje geboren. De naam Terje komt dus ook uit Noorwegen. Ivo liet me een filmpje zien op youtube, en vond met name het filmpje gaaf, de muziek super, maar dus ook de naam van de desbetreffende snowboarder heel stoer en leuk.
Terje's video !

Als moeder zijnde hoop ik natuurlijk dat hij dit nooit gaat doen, snowboarden op deze hoogte, maar als hij het avontuurlijke en het ondernemende van ons heeft, vrees ik het ergste. LOL Mam, nu begrijp ik je pas, en nee, je bent niet overbezorgd.

Vandaag is Terje jarig, en zoals gewoonlijk kwam hij naar onze slaapkamer. Hij was blij met de slingers die ik had opgehangen. En daarna heeft hij als een soort kijkmarathon naar het filmpje van Lina en Romaissa gekeken. Zo schattig....nog een keer mam, vind ik leuk. Het leek wel een grammofoon plaat. Verder is het gewoon donderdag, dus Ivo moest wel gewoon naar school. TJ is pas 4 geworden, natuurlijk al groot in de zin van "ik ga naar de basisschool'. Maar klein omdat hij eigenlijk genoeg heeft aan zijn kado's en niks lekkerder vind dan met zijn nieuwe Batman masker op en Nerf zwaard op zijn rug, op zijn nieuwe step door het huis te rijden. En gelukkig kan dat in dit huis, ruimte zat ! Maar meer hebben ze vaak niet nodig. Een lekkere taart heb ik ook niet gevonden, niet hier op de basis. Dus werd het een Oreo koekjes toren, en daar doe ik ze een groter plezier mee. Verder wil ik iedereen bedanken voor de leuke spontane berichten op Facebook en via email, en de kaarten via de post, erg leuk !

De kinderen mogen altijd kiezen waar of wat ze willen eten. Terje was vastberaden, Applebee's gaat het worden. Hij weet ook al wat hij wil eten "french fries & chicken en mustard sauce". Toetje weet hij nog niet of het past, zei hij. Hahaha. Maar ik wil dat hij nog wel de felbegeerde kaarsjes uit kan blazen. Ik zal het personeel even inschakelen daar.
Op het vorige blog is met name de kamer van Jesper aan bod gekomen. Die van Terje krijgt ook steeds meer vorm en sfeer. Bij Terje heb ik vooral sterrenthema, al vanaf het begin. Het is ook ons 'sterretje". Past goed bij de Stars and Stripes van de Amerikaanse vlag. Zo kreeg ik vandaag een email van zijn school en daar stond het volgende :

Ashurst Elementary School:

Home of the All Stars!

Dus we gaan gewoon verder met dat thema. Wat ook heel toevallig is, is dat de Noorse collega van Ivo die ook in de opleiding zit ook Terje heet. Onze Terje gaat dus ook naar school en hij wil graag met de bus. Dat mag ook en dat is prima, maar ik weet niet of ik daar al aan toe ben. Eerst maar eens naar school. Zijn lijstje met schoolspullen hebben we al gehaald. Variërend van verf tot babywipes. Hij heeft er al zo'n zin in, de school kwam ook heel positief over en dat is prettig. Maar Terje moet zich er thuis voelen, maar ik heb het idee dat dat geen probleem gaat geven. Ze zijn internationals gewend, en als ik nu al zie hoeveel Engels hij praat, gaat dat zo snel. Hij pikt het snel op, en het is leuk om te horen. Maar we blijven gewoon Nederlands praten thuis, daarbuiten zoveel mogelijk Engels. Nogmaals bedankt voor alle leuke reacties, ik twijfel nog om over te stappen op World Press maar daar moet ik me even in verdiepen. Zodat alle blogjes die ik al geschreven heb wel bewaard blijven. Want ik ben niet altijd happy met dit blog. Morgen is het trouwens "Spouses Day" dan mag ik naar de Universiteit. Krijg ik tekst en uitleg over het schooljaar van Ivo. Eerst voor alle vrouwen, daarna gaan we met de vrouwen van de Conference Group van Ivo apart zitten. Wordt vervolgd ! Er word wel fijn gezegd dat het nu quality time voor het gezin is en dat het fijn is dat de mannen nu niet operationeel zijn, maar het voelt alsof Ivo uitgezonden is naar Universiteit-gebied. Druk, veel lezen en schrijven, allemaal wel even wennen, voor hem, voor de kinderen en voor mij. Maar geef ons een maand en het is alsof we het altijd zo gedaan hebben. Het is de uitdaging waar we voor gekozen hebben, en we love every minute of it. Ik sluit af met een Quote die onder aan een email stond van de International Military Student Specialist, ik moest er erg om lachen !

If you have to eat a frog don't look at it for too long. If you have to eat two frogs eat the big one first. 

MARK TWAIN

Augustus...nieuw Schooljaar begint !

Zondagavond, ik zit hier met een White Zinfandel en bedenk  me hoe snel de tijd gaat. Het is soms verbazingwekkend hoe de kinderen het gewoon accepteren dat we hier wonen alsof het al jaren zo is. Natuurlijk zullen ze ook niet alles delen, maar er word wel over gepraat. Beetje bij beetje begint het huis ook echt een thuis te worden. Gevoelsmatig was dat al zo, maar doordat er foto's aan de muur komen word het ook echt 'ons' huis. Niet in materiële zin, want we hebben dit niet gekocht. Maar daar is het diepliggende gevoel van 'thuis' ook niet van afhankelijk. Het is een gevoel wat je moet hebben, een plek, waar als je binnenkomt denkt "ik ben thuis". Dat zou ook zomaar in Noorwegen kunnen zijn in ons geval. Er zullen na dit huis misschien nog wel vele volgen, dat is misschien ons leven. Wij voelen ons daar prima bij. Maar om terug te komen op de kinderen, die beginnen wel zin te krijgen in school. Er is nog weinig beweging buiten, met andere woorden, het is eigenlijk vaak te warm om buiten te spelen. En dan is de airco toch wel lekker.
Deze maand gaan alle scholen weer beginnen. Ivo is al begonnen, en die start was ook meteen in volle vaart. Veel lezen, schrijven, zien en horen. Pittig en ook weer even wennen. Daarbij wat ik al eerder aangaf, de training van de marathon. Natuurlijk is dat veel, maar zoals het bij mij ook werkt, het is ook ontspanning, ontlading. Zeker als je zo in de boeken zit werkt trainen op welk niveau dan ook als een soort 'drug'. Daarna voel je je weer een beetje leeg. Zaterdagochtend kon Ivo dan ook lekker blijven liggen en ben ik weer lekker vroeg opgestaan, mijn roze sneakers aan en gaan. Ik ben naar het stadion gerend ( 5minuten) en daar ben ik mijn interval training gaan doen. Ik was niet de enige, en dat maakte het wel weer gezellig ! Toen ik daarmee klaar was, ben ik nog 4 keer de tribune op gaan rennen, prima HIIT training, zeker met deze temperaturen (30 graden). Daarna weer terug naar huis, waar de rest ook langzaam ontwaakte. 's Middags zijn we naar Fredericksburg gereden, naar de Spotsylvania Mall. Daar ben ik goed geslaagd voor een defender case voor de iphone en een agenda voor het nieuws schooljaar. Waar de dagen verdeeld zijn in ochtend, middag en avond en ruimte is voor 4 familie leden + mom (dat ben ik dan hahaha).Maar met 4 schoolgaande gezinsleden wil ik wel alles in de gaten houden wie wat waar naartoe gaat ! Afijn  bij de Target de laatste dingen voor school gehaald en nog een leuke canvas schilderij voor Jesper. (zie foto's ) Zo waren we ook op zoek naar wat dingen voor in en om het huis, maar daar hebben we niet alles voor gevonden. To be continued. Maar ook haakjes en plugjes etc. moesten er gehaald worden, de muren zijn hier toch anders dan in NL.. Maar we waren blij verrast met de hoeveelheid winkels, niet alleen in de Mall. Er is ook een 'village' en daar vonden een Books a Million, daar zijn we ook nog een uur zoet geweest. Degene die BAM kennen snappen dat je daar makkelijk een uur kan blijven. De gemiddelde Bruna is er niks bij. Met een lidmaatschap en 6 boeken rijker gingen we weer naar buiten. Ondertussen hadden we wel honger gekregen en aan restaurants geen gebrek. Maar waar....alle favorieten werden omstebeurt geroepen en toen zagen we Carrabbas. Unaniem werd dat de plek waar we gingen eten. Het ziet er dan van buiten druk uit, maar we hebben even lekker in de zon gezeten en binnen 10 minuten zaten we in een 'booth', soort zithoek. Het eten was weer heerlijk en voldaan zijn we naar huis gereden. Terje konden we zo in bed leggen, die was doodop.   Kort daarna zijn we eigenlijk allemaal naar bed gegaan, want het zijn volle dagen en dat merk je goed. Zeker met een volle maag hahaha.
Zondag was vroeg-dag voor Ivo, schema was 10km. Ik heb heerlijk genoten van een grote mok Latte op bed en lekker een beetje gerommeld in huis. Gezellig ontbijtje met zijn allen daarna, en de rest van de dag hebben we eigenlijk binnen doorgebracht. Zo af en toe naar buiten, rondje fietsen met Terje, maar het is binnen al snel aangenamer. Hoe heerlijk het hier ook is, het is ook gewoon net als in NL., dus er worden bedden verschoond en gestreken. Morgen weer een dag en ook weer lekker weer. Ivo heeft de hele dag in de boeken gezeten, moest een stuk schrijven en 90 bladzijden lezen. Daar had ik geen kind aan, hahaha, gelukkig heeft hij ook een studeerkamer waar hij zich terug kan trekken en zich kan afzonderen. Meestal 1 dag in het weekend word besteed aan de studie en 1 dag helemaal niet (die word vanaf nu heilig verklaard). Tijd zal het leren, en het word vanzelf rustiger en komt er meer routine in. Wij, als de rest van het gezin trekken ons plan toch wel. Geeft ook wel rust moet ik zeggen. Ik heb hieronder nog een link gezet naar wat foto's van in en om het huis. Daar was via email veel vraag naar, maar iedereen persoonlijk mailen, daar gaat veel tijd in zitten. Daarom was ik ook een blog begonnen, dus veel plezier met kijken. En laat gerust een berichtje achter. Bedankt voor het bezoek aan mijn blog !


https://picasaweb.google.com/117747731428300686924/RandomPicsAugust2012?authkey=Gv1sRgCMO2hOqd7KCJfg&feat=email

TGI Friday

Morgen zijn we alweer een maand in Amerika. Het voelt al alsof het veel langer is, maar dat komt omdat alles vertrouwd is. Maar aan de andere kant voelt het weer kort omdat we toch ook nog steeds wel dingen op ons "to do" lijstje hebben staan. De ervaring (en na een aantal verhuizingen kun je wel van ervaring spreken) leert dat alles wat de eerste week niet gedaan word, blijft liggen. Dus het komende weekend worden gaatjes geboord, pluggen gebruikt etc.. Ik wil lijstjes aan de muur. En ik moet nog op pad voor een agenda. De school spullen van de kids hebben we in huis op een aantal dingen na. Maar daar moeten we even voor naar de Wal*mart ! (ook geen straf toch ?) Verder gaat het leven gewoon door en hebben we nog 3 weken te gaan voordat de boys naar school gaan. Ivo is afgelopen woensdag officieel begonnen met school. Met het "academic year" zoals ze het hier noemen. Class of 2013 is een feit. Ik heb Ivo al bijna 2 dagen niet gezien hahaha. De spreekwoordelijke sneltrein is gaan rijden. Ik heb gelukkig al wel kennis gemaakt met wat andere internationals. In zijn klas zitten ongeveer 220 studenten, waarvan 28 internationals uit: de Verenigde Emiraten, Afghanistan, Australië, Burundi, Canada, Egypte (woont naast ons), Tsjechië, Frankrijk, Georgië,  (woont ook bij ons in het blok) Duitsland, Indonesië, India, Japan, Jamaica, Jordanië, Korea, Maleisië, Mexico, Noorwegen, Nieuw Zeeland, Filipijnen, Pakistan, Saoedi Arabië, Singapore, Spanje, Taiwan, Engeland ! De hele klas is verdeeld in 'conference groups', Ivo zit in een groep van ongeveer 15 man, waaronder 2 internationals, Ivo en de Japanner. Verder zijn het Amerikanen, waarvan veel piloten.

Maar de kennismaking was afgelopen maandag, tijdens een picknick. Daar heb ik ook kennis gemaakt met de Noren ( 3 stuks) Maar degene in Ivo zijn jaar is hier samen met zijn gezin voor de 2e keer. Met de Noren heb ik altijd wel meteen een klik. Toevallig heet hij ook Terje. Ze hebben 2 jongens die ook naar Middle High School gaan wel wel andere grades helaas. Ze wonen hier vlakbij. We hebben binnenkort als "vrouw van" ook een soort conference group. Ik vrees dat er dan word gezegd dat wij ons voorlopig maar even op de laatste plek in het gezin moeten zetten hahaha. Zonder gekheid, Ivo duikt zijn 'Men's den" in als hij thuiskomt en gaat meteen in de boeken. Hij kan zich gelukkig ook helemaal focussen op zijn werk. Ik kan dat niet, maar dat komt ook omdat wij meer geneigd zijn om te multitasken. Moet daar wel even aan wennen, dat zeg ik heel eerlijk. Maar het adjusten gaat me steeds makkelijker af.
Aangezien Ivo mee gaat doen aan de Marine Corps Marathon (lucky guy) heb ik hem "hardloop-bijbel" gegeven en volgt hij trouw het schema. Maar aangezien ik ook wel een beetje een sport-bettie ben (vrouwelijke versie van sportbillie, 'slang' voor iemand die veel sport hahaha) is het af en toe afstemmen wie wanneer wat gaat doen. Ivo ging bijvoorbeeld gisterochtend zijn 'hills' rennen. Ik ben gisteravond met Jesper samen gaan hardlopen na het eten. De temperatuur was wat gezakt, want overdag is het echt te warm. We zijn eerst langs Jesper zijn school gefietst (daar fiets hij elke dag even naartoe, hij heeft er zin in), daarna door naar het stadium. Aan het eind van de straat (het is een lange straat) ligt het stadium, dat hebben ze helemaal opgeknapt. De foto hieronder heb ik even gejat, want ik heb er zelf nog geen goede foto van kunnen maken.
Hij ligt achter de sportschool, zo gaaf. Ik zei tegen Jesper, ik ren 1 rondje en daarna ren ik de tribune (soort trap natuurlijk) weer op. Pfff feel de burn. Goeie HIIT training, tribune op, tribune af.

Maar dat gaf wel een kick hoor om daar even te rennen. Daarna zijn we samen weer doorgegaan en bij de Generals Quarters weer naar boven. Flink trappen voor Jesper, want het is echt een flinke heuvel waar we op wonen. Daarna was het baddertijd en douchen, met 2 badkamers is dat geen probleem LOL !
Uiteindelijk ben ik ook om 10pm op de bank geploft en daar kwam Ivo ook weer tevoorschijn. We hebben samen nog even naar de Olympische spelen gekeken en wat gedronken en daarna was ik snel vertrokken, Ivo toch wel. Hij zit de hele dag in zo'n warm hok. Er is wel a.c maar dat trekt het niet met 15 man in zo'n hok. 's Morgens hebben ze namelijk les, daarna gaan ze daar met de conference group over praten. Ook al is Engels geen probleem voor Ivo, het constant moeten schakelen kost energie. En dan het lezen, en het tempo waarmee alles gedaan moet worden. Dit is zijn enige focus, het is geen 'walk in the park'.

Ondertussen hebben de mensen via FB de foto's gezien van een fietsende Terje. In NL was het remmen een beetje moeilijk voor hem, hij kon nog niet zo goed bij de grond maar dat was nu helemaal geen probleem. Helemaal geweldig vind hij het. Dat koppie, hij geniet ervan...ik dus ook. Het is hier rustig in de straat, en auto's remmen goed af. Superveilig wat dàt betreft, maar goed vallen kan nog steeds. Helm dragen is hier verplicht, maar goed het is ook voor je eigen veiligheid, dus de kids doen het gewoon. Geen discussie, net als gordels om in de auto. Gisteren zijn Erben en Jesper ook nog even gaan ski-leren, maar daar stopte ze al snel mee. Het is namelijk nog goed warm hier (en vochtig), dus de airco binnen is een luxe hoor. (door het hele huis) Het maakt het slapen toch ook wel aangenaam. Verder gaat het allemaal prima met de Moerman family. En voelen we ons echt al thuis hier, we zijn erg blij met het huis, en de mogelijkheid om hier te wonen. Ook al mis ik natuurlijk genoeg mensen, mede dankzij Skype, email en FB en telefoon is iedereen toch een beetje dichtbij. Gezellig dat je weer even langskwam op mijn blog, laat gerust (als het lukt) een reactie achter en tot het volgende blog ! XOXO Quantico