Time flies, but we're having fun !

Het weekend is weer bijna voorbij. Soms ben ik het gevoel van de dagen een beetje kwijt. Komt ook omdat de kinderen nog vakantie hebben en Ivo zijn 'acedemic year' nog niet begonnen is. A.s woensdag gaat de sneltrein rijden die CSC heet. Stopt niet op Lejeune Rd. Behalve op zondag ! Erben en Jesper beginnen pas de 22e en Terje een week later. Het weer werkt erg mee, en het is vooral 's avonds lekker om nog even op het deck te zitten. Wat hebben we zoal gedaan de laatste dagen ? Onze trouwdag hebben we uiteindelijk gevierd bij Jimmy The Greek in Stafford. Het was erg rustig, maar wel gezellig. En het eten was heerlijk, Grieks zoals we het kennen uit Griekenland. Toen ik vertelde dat we vaak in Griekenland waren geweest en daar ook getrouwd zijn, kregen we het toetje van 'het huis'. Hier het bewijs...voor degene die Grieks kunnen vertalen LOL !

We hebben het daarna nog even gevierd met wat bubbels. Het weekend kon beginnen. Er moest nog wat terug naar IKEA en dat hebben we dus vrijdag gedaan. Waar we vervolgens met meer terugkwamen, maar dat was in NL al zo. Daarna zijn we naar de Fair Oaks Mall gereden, daar zijn we goed geslaagd voor met name Jesper en Erben. Zeker Erben had een soort lege walk in closet, en moest echt wel wat dingen erbij hebben. Een prachtige Mall, en ik heb me wel staan vergapen bij Pottery Barn. Ook een mooie salontafel gezien. Maar ik verwacht nog wel een leuke sale in het najaar. Ook Pottery Barn Kids was weer de moeite waard. Al is het maar voor de ideeën. Ik heb wel voor alle drie de jongens een koel element gekocht in de vorm van Yoda, Darth Vader en een dino. Dat kunnen ze in hun lunchpakket doen. Vooralsnog willen ze zelf lunch meenemen, maar de tijd zal het leren. Dat acclimatiseren gaat ze nu goed af, ze zijn straks zo ingeslingerd. Ze pikken het goed op, ook in restaurants stellen ze zelf de vragen en bestellen ze zelf. Goed voor het zelfvertrouwen en ze kunnen het ook. Een geslaagde dag. Zaterdag was met name voor Erben een mooie dag. Hij is met Ivo een Ipad gaan halen hier bij de Marine Corps Exchange, oftewel de MCX. Daar betalen we geen belasting. En het scheelt nogal met NL, en aangezien Erben lang en goed gespaard had, mocht hij hem gaan kopen, met zijn eigen bankpas. Als een kind zo blij....eh wacht even, het is nog een kind, maar zo blij. We hoeven niks uit te leggen, alles doet hij al uit zichzelf. Mooi om te zien hoe deze generatie hiermee opgroeit en er eigen mee is. Natuurlijk begrijpen snap ik alle bezwaren. Maar veel bezwaren zijn ook gebaseerd op angsten van mensen. Voor ons ook best wel weer spannend een kind op het voortgezet onderwijs, maar ook wel weer enorm boeiend om te zien hoe hij zich ontwikkeld als teenager. Het is een prettige plek om op te groeien hier, en Erben vind het nu al jammer dat hij zijn High School hier niet af kan maken. Maar zover is het nog niet. Gelukkig niet ! We hebben enorm veel zin in de komende 3 jaar. Some trials, but also some triumphs ! Maar dat is precies zoals we zijn, wat voor iemand een beperking is kan voor ons een uitdaging zijn. Ook wij stappen hier met open vizier in en weten niet wat ons te wachten staat. Dit komende jaar zal best heavy zijn, Ivo zal alle tijd aan school besteden, maar ik zal er ook voor waken dat ook Family time heel belangrijk is. Het zijn de kleine momenten die het hem doen. Zo hebben we gisteren ook echt even genoten van een wijntje en een biertje op ons deck. Luisterend naar de krekels, konden we even evalueren. Klinkt misschien suf, maar je kan ook voor de TV gaan zitten, of weer verder gaan met de dingen die nog gedaan moeten worden. Maar zo even een half uurtje is quality time en een investering in ons Familie bestaan. Afijn, genoeg diepzinnig geklets hahaha. Vandaag was het vroeg dag voor mij. Ik had de wekker gezet om 6.30am en had me voorgenomen te gaan hardlopen. Zo gezegd zo gedaan, om 6.45 liep ik de deur uit. Wow, hertjes aan de overkant, eekhoorntjes en groundhogs. Temperatuur precies goed en wat een mooie natuur. wat wonen we hier toch mooi. Al zou je niet van hardlopen houden zou je het door deze omgeving wel gaan doen. Behalve de heuvel dan, want heen ga je heuvel af en je moet dus altijd weer de heuvel af. Toen ik thuis kwam heeft Ivo me afgelost en ben ik lekker een ontbijt gaan maken voor het Moerjongens spul wat ook ondertussen ontwaakt was. Daarna wat aangerommeld en 's middags zijn we naar het Marine Corps Museum gegaan. Dat is hier bijna om de hoek, we rijden de basis af en dan zijn we er al. Gratis toegang, en voor ons al de 2e keer. Er zullen nog vele keren volgen. Wat een prachtig indrukwekkend museum. Ook de kinderen waren onder de indruk.

 

Weer een geslaagd dag ! Daarna zijn we lekker naar huis gereden en ben ik aan het eten begonnen. Gewoon lekker rijst met broccoli en kip. Wat gebakken uitjes erbij, en ze zitten te smullen. Morgen hebben we een International picknick met de klas van Ivo en met de klas van de andere Nederlanders die hier zitten. Ik heb er al een aantal gezien van Ivo zijn klas, want vorige week hadden we onze 1e International Officers Wives Briefing. Mensen die me kennen, weten dat ik het leuk vind om nieuwe mensen te ontmoeten, maar dat ik ook de kat uit de boom kijk. (LOL) We hebben ook een sponsor, iemand van de US Army, die had als enige voorkeur op zijn lijstje, Nederlanders staan. Ik heb ze nog niet ontmoet, ik ben benieuwd. Heel veel dingen waar je een sponsor voor nodig zou hebben, hebben we zelf al geregeld. We gaan het allemaal beleven en meemaken. Ik gooi mezelf in het diepe en weet dat ik kan zwemmen. Het voordeel dat we het allemaal al een keer gedaan hebben, is dat je eigen grenzen goed aan kan geven. Ik zit hier ook wel omdat ik het zelf wil, en ook voor de kinderen. Ivo zal erg druk zijn met zijn studie. We boffen met het andere Nederlandse stel, en gaan met vertrouwen het eerste jaar tegemoet, doe daar nog een schepje bovenop met het enthousiasme van onze 3 kanjers, dat beloofd mooie, leuke verhalen op het blog. Maar voorlopig zijn de meesten nog op vakantie en zitten we ook een soort aan de buis gekluisterd i.v.m. de Olympische Zomerspelen. Have a great week, bedankt voor alle reacties en tot blogs xoxo !

Weekly update (LOL)

De titel hierboven slaat op het feit dat het al bijna een week geleden is dat ik mijn laatste blog had geschreven. Een leuke update blog dan. Ik had afgelopen week een blog geschreven en dat ging niet helemaal goed. Kreeg al de tip van een vriendin om over te stappen op World Press Blog, en misschien doe ik dat ook wel. Anyway....ik zal jullie het verhuis verhaal besparen, want dat is verder allemaal goed gegaan. De afgelopen dagen stonden vooral in het teken van dozen uitpakken en inrichten ? Want zo druk als we het hadden de laatste 3 dagen voor het inpak circus, zo druk hadden we het ook met het inrichten en dozen uitpakken. Wat een verpakkingsmateriaal, alles is verder heel overgekomen, maar dan is ook wel alles echt elk kopje en schoteltje ingepakt. We hadden een goed verhuis team, 4 man sterk en ze hadden zelfs (rode) lopers meegenomen om over de trappen heen te leggen. Dus mijn zorgen over natte voeten binnen waren onterecht. Er werd netjes gewerkt, en de dozen werden op de rug naar boven en naar beneden gedragen. Maar dozen klein maken, dat is een vak apart begreep ik al snel. Ivo stond boven alle lijsten na te checken. Je moet het zo zien, alle dozen hebben een nummer en beschrijving over de inhoud. De dozen komen uit de container, zij roepen, wij strepen. Dat werkt prima, maar verder moet de verhuizing wel een beetje gecoördineert worden. Wat komt waar te staan etc, want je wilt wel zien te voorkomen dat als zij weg zijn dat je dan nog met meubels moet gaan slepen. Affijn, als doorgewinterde verhuizers zijn we wel wat gewend en gaat alles volgens een plan. De eettafel en stoelen krijgen meteen hun plek, zodat je gewoon kunt eten. Daarna zijn we de bedden van de kids in elkaar gaan zetten, zodat als zij moe waren ze gewoon naar bed konden gaan. Alles heeft ondertussen zijn plekje en we zijn erg happy met het resultaat. Het enige wat nog moet gebeuren is het hangwerk. Maar dat is bijzaak ! Ook de auto is geregistreerd en heeft een kenteken. Hij is nu 'as we speak' voor een keuring, en daarna komen ook de benodigde stickers op de auto en kunnen we onze costumized platen aanvragen. (to be continued which one) Nu is met name Ivo druk met de afhandeling van alle papierzaken, alle declaraties en kosten die gemaakt zijn. Dat gaat allemaal via intranet/werk-email dus daar kan ik niks mee. Ik verdiep me wel in de inrichting en de nodige was. Geen klagen hoor met een 'laudry-room'. Gisteren was een leuke dag, het zou mooi weer worden dus hadden we plannen gemaakt om naar Kings Dominion te gaan. Ivo moest 2 uurtjes naar school en daarna was hij vrij. Dit dagje was sponsored by:

En dat was een supergeslaagd dagje. We hebben de kaarten (eigenlijk Gold Passes) opgehaald hier bij de ticket service hier op de basis. Dat scheelt enorm in prijs. Daarna nog even een Starbucks voor onderweg gehaald (triple espresso voor Ivo en een tall Soy Latte voor mij) en toen de I95 op. Klein uurtje rijden. Het was alweer even geleden dat we daar waren geweest (2007) dus veel 'oja weet je nog, en oja toen waren jullie nog te klein' kreten vlogen heen en weer. Maar wat ik al eerder zei, we hebben meteen Gold Passes genomen, want we zullen nog wel een paar keer gaan, ook met Halloween. Je betaald dan ook geen parkeerkosten etc. En voor de kinderen was dit super, voor alle leeftijden is er wat te doen. Ze hebben zich goed vermaakt, veel roller coasters maar ook een heel 'Waterworks' park, met veel zwemvertier. Rond 20.30 reden we weer naar huis. Met 3 hele stille kindjes.......zucht ! Met dank aan alle families voor deze heerlijke dag. Dit was echt even ontspannen genieten van het weer, eten en entertainment. Hier onder de link van de foto's . Have fun watching !
https://picasaweb.google.com/117747731428300686924/July252012?authkey=Gv1sRgCLzvhrTa09r8UQ&feat=email

Vandaag begon de dag vroeg, maar mèt felicitaties. Ivo en ik zijn 15 jaar getrouwd vandaag. Precies 15 jaar geleden trouwden wij op zaterdagavond om 20.00 in het stadhuis van Zakinthos, Griekenland. De dag begon vroeg omdat de auto voor de keuring moest, en aangezien het bedrijf om 6 uur opengaat en het 'first come, first serve' is, heeft Ivo hem vroeg gebracht en is daarna gaan hardlopen. Daarna ben ik ook nog een rondje gaan lopen. Zo vroeg is het nog aangenaam, al had ik mijn bottlebelt met 2 bidonnetjes bij me, die waren ook schoon op toen ik terugkwam. Heerlijk gedouched, kids ondertussen ook aangekleed en we kunnen zo de auto ophalen. We zullen lekker ergens gaan eten vanavond en straks misschien ook nog wel even weg. Er moet nog iets teruggebracht worden naar Ajkieja (IKEA) en dat is altijd een goed excuus om een Mall te bezoeken. To be continued en tot blogs.

Hugs and laughs for today !

Finally we're getting there...

Grrr.....net een hele update gemaakt inclusief foto's. Weg....alles weg, terwijl ik het constant heb opgeslagen, where did my concept go ? Ik ben nog niet helemaal thuis op deze blogformatie, waar er ineens achtergrond kleuren zijn achter bepaalde stukken tekst. To be continued...zullen we maar zeggen !

We're connected again !

Zo dit werd weer eens tijd voor een update. Vanmorgen is alles hier aangesloten en  kunnen we ook weer gewoon op de laptop werken. Via de smartphones gaat het ook wel, maar zo'n gepriegel om lange stukken te schrijven. Maar goed how's life so far ? Aangezien we vorige week nog niet wisten hoe lang het allemaal zou gaan duren hadden we ervoor gekozen om wel alvast in het huis te gaan 'wonen'. Genoeg ruimte, elektriciteit en water en een prima airco. Geen internet, TV of wat dan ook, maar ook dat is weleens goed en rustig en geeft tijd voor de kinderen om zich te gaan vervelen, waardoor ze weer andere leuke dingen gaan doen. Zoals UNO en boekjes lezen en spelen met het beetje LEGO wat we mee hadden genomen. Met beperkte spullen konden we dus 'kamperen' in het huis. Gaf ons ook een beetje tijd om te kijken waar alles straks komt te staan. We hebben veel ruimte in het huis, maar ook veel muurtjes en veel ramen (31) maar dat is een luxe probleem. Ik kon in elk geval koken, met een pannensetje van de Wal*mart en wat plastic borden en bekers en bestek kwamen we een heel eind. Scheelt wel als je gewend bent om te kamperen LOL. Zo kwamen er wat stoelen bij en konden we aan de vensterbanken eten. Al met al komt er schot in. Ik wil er verder geen woorden aan vuil maken, wie wat waar er fouten gemaakt zijn, het zij zo en daar moeten we het mee doen. Time ticking as we speak. Wat hebben we zoal gedaan sinds de laatste update : Ivo is maandag begonnen op de Universiteit. Voornamelijk boeken halen (30 stuks voorlopig) en de lessen werden besproken. Het is allemaal nog in een rustig tempo. Er zijn gezinnen, maar ook militairen alleen en sommigen zijn eerst nog 3 maanden op Language training geweest, en wat ik zo hier en daar hoor is dat geen overbodige luxe geweest. Voor Ivo ook allemaal even wennen, wat is gebruikelijk en wat niet. Er komt veel op je af allemaal nieuwe indrukken, dus TV etc hebben we niet eens gemist, we liggen er s'avonds op tijd in want dan zijn we afgedraaid. Ook de warmte speelt mee natuurlijk. Het hardlopen is ook weer opgepakt, warm en een hoge luchtvochtigheid dus genoeg uitdaging voor ons. We wonen op Masters Hill, en dat ligt ook echt op een heuvel, dat merk je goed met lopen, maar de omgeving is prachtig en de huizen geweldig. Soms lijkt het alsof ik in een Olympisch dorp zit, want er word veel gesport. Overal langs de weg staan waterpunten (H2O on the Go noemen ze dat en dat is perfect ) Achter de sportschool zijn ze ook een nieuw stadion aan het bouwen dat ziet er super uit, daar zal ik binnenkort een foto van maken. Sowieso wat meer foto's van de omgeving, geeft wat meer beeld bij het praatje.

Dinsdag zijn we naar de community pool geweest, dat is het zwembad wat bij deze wijk hoort. Heel rustig, weinig vertier zoals glijbanen etc., maar een prima zwembad. Mooie kleedruimtes, toiletten en douches, alsof je in een resort zit. Je kunt goed merken dat de internationals nu instromen, je hoort Frans en Duits en hier en daar zien we vlaggen wapperen van de UK, China. Wij hebben voor zover we konden zien Egyptenaren naast ons wonen en iemand uit Georgië. Daarnaast wonen gelukkig ook amerikanen, die we ook al kennen. Waarom zeg ik gelukkig, ik vind het prima om tussen de internationals te wonen, maar vind het met name ook leuk om Amerikanen te leren kennen. Het is een hele gemeenschap, en er zullen we 'socials' zijn. Maar ik zal toch ook een eigen social life hebben, met 3 kids op school wil ik me graag ook mengen in het leven hier. En het sporten etc., ik trek mijn plan wel. Het komende jaar zal Ivo heel druk zijn met zijn studie, hij zal fysiek aanwezig zijn maar verder zal ik niet veel op hem kunnen rekenen. Maar dat wisten we van te voren. Het voelt als thuiskomen en ik ken de weg al redelijk. Wel een hoop regeltjes maar dat schept ook duidelijkheid. Ik hoef hier mijn kinderen niet voor een auto vandaan te plukken, het is hier verplicht om te stoppen voor het zebrapad, en men stopt ook...ruim van te voren. Woensdag werden de wasmachine en droger geleverd, keurig netjes en binnen 10 minuten kon ik wassen en drogen, als een huisvrouw zo blij. Finally I could smell the clean cotton TIDE smell ! 

Afijn daarna weer naar de Target gegaan want er zijn elke keer weer dingen waar we tegenaan lopen, die nodig zijn. Ik heb van die handige 'over the door' hangers gekocht. Daar kunnen mooi de badhanddoeken aanhangen, hoeven we geen gaten voor haken te boren. Thuisgekomen lekker pasta gemaakt en toen Terje op bed lag hebben we op het deck koffie gedronken, nog zonder stoelen maar gewoon het buiten zijn en kijken naar de fireflies was erg leuk. Erben en Jesper vertelden ook dat ze hun vriendjes wel missen maar het hier zo gaaf en leuk vinden. Ook het Engels spreken geeft geen problemen, ze maken zichzelf prima verstaanbaar. Ook daar groeit hun zelfvertrouwen weer van. Vandaag kregen we het positieve bericht dat de auto afgeleverd zou worden aan de poort. En zo geschiedde, Ik ben er samen met Ivo en Terje heengereden en aan mij de eer om de auto thuis af te leveren. Onze huur Mazda 5 was prima hoor, maar gewoon weer in je eigen auto, lekker hoog, muziekje aan en gaan langs de golfbaan (zo'n mooi stukje natuur). Wat kun je dat dan weer waarderen. Was dat soms onze leerles hahaha. Onze begeleider van de verhuizing hier in de US had het maar steeds over "Murphy weet jullie wel te vinden". Ja de wet van Murphy kennen we ondertussen wel.De container met auto ging voor grondige scan met check up maar zo ook de inboedel container. Maar die is ondertussen ook vrijgegeven. YES en word afgeleverd a.s zaterdag. Dat is het Kerst, en waarom ? Al die dozen die we uit mogen pakken, en hoe blij kun je zijn met alles wat je al hebt. Heel blij dus ! Ivo is as we speak naar de DMV, om de auto te registeren. Op het internet stond dat de wachttijd 5 minuten was, dat zou een recordtijd zijn. Maar we gaan het zien en meemaken. Dan moet de huurauto nog terug en zondagochtend worden we wakker en wel in ons eigen bed. Daar verlang ik naar, gewoon het gemak van de spullen in de keuken en in en om het huis. Een simpele bezem missen we al, en natuurlijk kunnen we alles kopen maar dan hebben we straks alles 3 dubbel. Het huis zelf is geweldig, wat een ruimte en wat een luxe. Daar houden we het wel 3 jaar vol, daarna gaan we in gezinstherapie hahaha want de weg terug is lastiger maar daar maak ik me totaal nog niet druk om.

Voor Ivo ziet het er ook prima uit, druk maar ook een hoop leuke uitstapjes naar de FBI en naar Het Witte Huis helaas zonder gezin, tripje NY is wel weer mèt gezin en zo zijn er nog de feestjes en socials, binnenkort een lunch bij de baas van de opleidingen , en toevallig is dat een collega van Ivo van destijds 8th marines, ik heb al die tijd contact gehouden met zijn vrouw, en dat vind ik wel weer leuk. Ze noemen deze basis ook wel the Crossroads of the Marine Corps, waar je elkaar elke keer weer tegenkomt. En so it is, and I love every minute of it, maar daarover t.z.t. meer. Ik ga weer even stoppen met bloggen, want de man van Housing komt zo de laatste dingen repareren aan het huis. Hij heeft vanmorgen de flagholders geplaatst en ik wil nog even weten waar ik de airco filter moet vervangen. Een closetrolhouder moet vervangen worden etc., daar zorgt housing voor. Toen we de sleutel ontvingen en we naar het huis gingen, was ons tussenpersoon Viola er ook, het eerste wat ze zei was "Welcome home". Ik zal niet overdrijven maar ik moest wel even slikken. Every mission begins at home....and our house is almost a home ! (Toch Patries ?) Hugs and laughs for now 

Update (tje)

Even een kleine update vanaf mijn iphone. We slapen al 2 dagen in het huis. Ook al is het leven hier geweldig en de omgeving 'to die for' op een gegeven moment wil je ruimte en een normaal huis. Er zijn fouten gemaakt wat betreft vervoer van onze auto en inboedel. Alles had er al moeten zijn nl. Daarom zijn wij eind Mei al ons huis uitgegaan. Affijn nu zijn er excuses over en weer en kregen we een diner aangeboden. Vanuit de Ambassade krijgen we alle medewerking. We zijn gaan kamperen in het huis, 3 veldbedjes voor de jongens hebben we geleend van onze buren. Wij slapen op een luchtbed. Bij de Wal*mart de hoognodige spullen gehaald en we kunnen slapen, koken en douchen. Geen TV of internet behalve via onze phones. Ivo is vandaag begonnen met CSC op de Marine Corps University. Het zal nog niet meteen heel spannend zijn maar neemt al wel hele dagen in beslag. Nog een weekje mag ik hopen, en dan kan ik gaan uitpakken en inrichten. Wat het huis betreft, dat is een zaligheid. De boys hebben een ruime badkamer met ieder een eigen slaapkamer met walk- in closet. Wij slapen op de verdieping daaronder met ook een eigen ruime badkamer en nog een extra ruimte en een ruime studeerkamer. Beneden is het ruim en licht, een ruime keuken en een deck met uitzicht op bos. Wat wil een mens nog meer ? Dit is een vraag naar de bekende weg. Er zullen deze week alleen wat updates via FB komen. Vanaf donderdag hebben we internet en kan ik de laptop gebruiken. Ik wens iedereen een fijne zomervakantie toe en hugs and laughs van ons uit de US of A !!! The best is yet to come xoxo

business and pleasure

Ondertussen zijn we alweer 2 dagen verder sinds mijn laatste blog. De dagen zijn goed gevuld en 's avonds zijn we soms ook uitgeblust. Vakantie voelt toch anders aan hoor ook al lijkt het anders. Het hele auto/inboedel verhaal is een geval apart en gaat nog een lange staart krijgen. Long story short, it sucks. Meer wil ik er niet over kwijt. Vandaag stond Washington D.C op het programma en in het bijzonder een bezoek aan de Royal Netherlands Embassy.

 Daar aangekomen kregen we visitors passen en zijn we even bij de Kolonel (Defensie attaché) op de koffie gegaan. Het bezoek was zowel business als pleasure. Het is altijd prettig om een plaatje bij het praatje te hebben. In September hebben we onze eerste social. De Armed Forces Reception, waar een aantal collega's komen en ook een aantal ambassadeurs van andere landen. Altijd interessant om andere mensen te leren kennen. En komen m'n high heels en jurkjes nog goed van pas. Daarna nog even bij een andere collega langs geweest, zij behandeld onze post en andere militaire zaken. Communicatie is een belangrijk onderdeel en je komt altijd vragen tegen tijdens zo'n emigratie en dan is het prettig de juiste personen weten te benaderen. Daarna was het lunchtijd, we zijn de stad in gereden en konden in de parkeer garage bij Pennsylvania Ave. terecht. Daar zat een Starbucks around the corner, dus daar hebben we even lekker geluncht.

Daarna zijn we naar het Smithsonian National Museum of Natural History gegaan. Alle musea aan de Mall is gratis. En deze musea is zo de moeite waard en zo gaaf zeker voor de kinderen. Alles is watching and touching en dat maakt een bezoek met kleinere kinderen wel leuk. Ik ben altijd een beetje overwhelmed met hoe netjes en schoon het is en hoe mooi. We hebben niet alles gezien en gaan zeker weten nog terug, maar dan gaan we gewoon vroeg van huis. Daarna zijn we lekker in het zonnetje richting het Washington Monument gelopen. Wat is dat genieten in 30 graden, sorry voor de mensen in NL, ik zal wat stralen doorsturen. De jongens werden het al een beetje zat, we moesten ook nog terug naar het hotel. Maar ik kom graag in D.C, ik vind het een mooie heerlijke stad. Zeker met al zijn/haar monumenten.

 


Het werd tijd om te gaan, nog even vlakbij The White House een ijsje gehaald voor de boys en de auto opgehaald. Door de carpoolstroken (waar je op mag als je meer dan 3 mensen in de auto hebt) konden we lekker doorrijden en waren we binnen een uur weer op Quantico Base. Het werd een makkelijke maaltijd vandaag, lekker spaghetti, alles ging schoon op. We zijn alweer ruim een week in de US en het voelt zo als thuiskomen hier, door de kleine herkenbare dingen, maar ook het gevoel. Ondanks dat we wat 'bumps on the road' ervaren, zijn we waar we willen zijn. En wij niet alleen, de kinderen dus ook. Die komen nu ook tot rust en kunnen heel enthousiast zijn. Ze missen hun vriendjes natuurlijk wel, maar ook met name dat ze dit wat ze meemaken willen delen. Het word tijd voor een laatste verhuizing, en die proberen we te creëren, ook al word het kamperen in ons eigen huis. Word vervolgd....! Hopelijk gaat de zon ook lekker in NL schijnen en kan iedereen ook lekker genieten van de Zomer.....tot blogs xoxo Hugs and Laughs van de Moermanfamily.

Not a walk in the park !

Zoals de titel al zegt: It's not a walk in the park ! Natuurlijk laten we voornamelijk de leuke dingen zien en lezen. Niemand zit op geklaag te wachten, maar het is zo frustrerend als je zaken uit handen moet geven en een ander verprutst het. Wat is er nu gebeurd. Bij een verhuizing zoals die van ons, komt er iemand van het verhuisbedrijf de inboedel opnemen, vervolgens worden er afspraken gemaakt wanneer de spullen in Amerika aan moeten komen, wanneer wij in ons huis kunnen en wanneer de spullen dus verscheept moeten worden. Wat is er nu gebeurd ? Omdat wij de 12e pas in ons huis konden zijn de spullen langer in NL. gebleven. Maar dus te laat verscheept. Er staan standaard tijden voor verschepen en we zijn ook niet het eerste gezin wat overseas gaat. Alles moest strak gepland worden werd gezegd, we zijn ook ruim van te voren uit huis gegaan en nu is het afwachten, we kunnen nu niks meer, behalve inrouleren in het ziekenhuis.
Alle I.D's zijn geregeld nu, vandaag die van mij gehaald. Anderhalf uur wachten, en binnen 5 minuten weer buiten. Maar goed, long story short, we hadden nu al in ons huis gekund, dat ter zake (daarover is vanuit de US ook niet goed gecommuniceerd) maar we hadden het zo gerekend, even een weekje bijtrekken van alle commotie en dan verhuizen. Maar dat gaat dus nog even duren. Het vervelende is dat Ivo zijn opleiding maandag begint. Dus hij heeft de hele week genoeg aan zijn hoofd, en zal druk zijn met alle formaliteiten. Ik kan dus niks, en dat is frustrerend en omgaan met teleurstellingen. Nobody said it was easy but it will be worth it. Laten we daar maar van uit gaan. Maar buiten het feit dat we allemaal leuke dingen plaatsten op FB en op dit blog zit er natuurlijk ook een kant van papierwerk en wachten, veel wachten, buro hier buro daar.

Dit was het papierwerk van Terje zijn school, en zo hebben we zo'n zelfde stapeltje van Erben en ook van Jesper. Je moet van alles invullen en eerst goed lezen. Ik heb me nog niet opgegeven voor de PTA (soort Ouder vereniging) want als je dat doet, pakken ze niet 1 vinger maar beide handen. En ik wil eerst kijken waar en bij wie ik wil helpen, misschien wel een beetje bij alle drie. Terje zal eerst òf de ochtenden òf de middag naar school gaan, en dat was bij Erben ook zo. Dat was prima, uiteindelijk leerde hij meer in 4 ochtenden dan hoe het er soms aan toe gaat in NL. Terje is tenslotte ook pas 4 en ik vind het heel wat als kinderen hele dagen naar school gaan. We gaan het allemaal zien en meemaken, en ook ik vind het spannend, snuif alle ervaringen op en ben trots op de kinderen hoe ze met open vizier zo'n school binnen wandelen. Ze zijn allemaal erg aardig en leuk tegen de kinderen en dat voelt goed. Ik had al een 'recommendation' gekregen van mijn buurvrouw over ene Mister Ankerson als leerkracht voor Jesper. Die staat goed aangeschreven. Jesper mag met de schoolbus maar we wonen om de hoek, dus aan hem de keus.

Deze foto heeft Ivo in April gemaakt met zijn bezichtigingsreis, dus ik vond deze wel leuk met de schoolbussen. Terje mag dus ook met de bus, maar ik heb al aangegeven dat ik hem in eerste instantie zelf wil brengen en halen. Kindergarten is vroeg genoeg om met de bus te gaan. Maar misschien wil hij het zelf, we zien wel. Er zitten gordels in de bus en er is altijd iemand extra die meerijd, maar toch. Vanmorgen even langs het Ziekenhuis geweest om in te rouleren, maar daar moeten we morgen even voor terug. Degene die de buitenlanders doet is met vakantie, haar vervangster wist niet precies welke formulieren dus dat ging ze navragen. Toen weer terug naar het ID kantoor. Maar goed weer een stapje verder. We kunnen nog niks voor de auto regelen bij de DMV want dan hebben we douane papieren nodig. Maar i.v.m. die hele kwestie is het vrij stil van alles kanten, excuses worden gemaakt, maar er veranderd natuurlijk niets. Want daar hebben zij ook geen grip op, nu is de container met de auto er ook nog eens uitgehaald om gescand te worden. Ongelooflijk dat is niet de eerste keer voor de familie Moerman. Staan we soms op een zwarte lijst of zo ? Uiteindelijk weet ik dat over 2 weken het huis is ingericht en dat we er om kunnen lachen, maar er middenin zitten momenteel is niet prettig. Om het voor de boys ook nog leuk te houden hebben we de rest van de dag doorgebracht bij de '50 meter Pool'. En dat was genieten, de temperatuur is prima nu. Het is heerlijk vertoeven verder, vanavond toen we terugreden vanaf de supermarkt (lekker tot 21.00 open) zagen we weer 3 herten en een groundhog, zo schattig om te zien. In onze buurt schijnt trouwens een bald eagle te zitten met nest. Alles is zo schoon en goed onderhouden, maar daar komen nog wel foto's van. Morgen dan weer even medisch inrouleren en donderdag staat een bezoekje aan de Kolonel op de ambassade op het programma. Dan gaan we dus richting DC. Daarover een andere keer meer. De kids hebben vanavond weer eens Mac and cheese op en Ivo en ik hadden lekker sushi en salade. We drinken nu nog lekker een glas Chianti and call it the day !

Living on base...oftewel wonen op een basis.

Het grappige van 'living a military life' is dat je een sociaal leven achter laat, maar hier weer verder start met een ander sociaal leven. Mensen echt leren kennen lukt wel als je lang genoeg op dezelfde plaatst blijft maar soms is het een kwestie van de draad oppakken. En zo gebeurde dat dus gisteravond. We waren uitgenodigd om te komen eten bij mensen die we nog 'kennen' van onze Lejeune tijd. Maar 3 maanden, want toen verhuisden zij naar CA. En het grappige is dat we beide zeiden dat we het jammer vonden dat we niet meer tijd samen hadden maar nu gewoon verder gingen waar we gebleven waren, afijn 7 en een half jaar later. Maar het was meteen vanouds gezellig en de jongens hebben totaal geen probleem met de taal. Zeker Erben, die staat gewoon bij Verizon in vloeiend Engels vragen te stellen over de verschillen van Iphone's en Ipads. Maar zo ook bij de dochters van onze nieuwe buren, alleen Terje hoor je vragen stellen in het "dutch".  Ik weet uit ervaring dat dat snel gaat. We konden gisteren ook mooi even kijken in het huis, en we hebben lang niet genoeg spullen om het huis te vullen. Heel ruim, grote keuken, heerlijk deck. Ook boven is het echt ruim en licht door de hoeveelheid ramen. Daar gaan we ons 3 jaar heel goed vermaken. We zagen nog 3 hertjes op de weg op de terugreis, zo leuk.  Ik heb de lasten van het vak, dit zijn de lusten. Ook voor Ivo, dit is quality tijd voor het gezin, maar ook voor hem om hier CSC te doen en zijn masters te halen is weer een extra ervaring. Het feit dat je ergens even opnieuw start, daar leer je veel van. Je komt jezelf natuurlijk ook tegen, maar van die uitdaging hou ik juist. It's easy to blend in. Het is even aftasten en kijken wat de regels zijn. Zo gingen we gister naar de 50 meter Pool (weer een andere dan op de foto's van eergisteren) en daar hebben we eerst even alle regels doorgenomen, en dat zijn er nogal wat. Maar ik snap ze wel, alles voor de veiligheid. Erben en Jesper moesten even een testje doen om te zien of ze inderdaad konden zwemmen en die testjes worden elke keer om 15 minuten voor het hele uur gegeven. Met vlag en wimpel slaagden ze natuurlijk.

 Nu staan ze op een lijst en elke keer als ze komen geven ze hun naam door en krijgen ze een bandje om. De kinderen kunnen wel lekker spelen, en het gebeurd hier dus niet dat een volwassene ineens boven op je kind springt om een bommetje te maken. Maar het was heet gister, met gemak haalden we 38 graden en dat is wel even wennen. Maar hé ik klaag niet, ben wel erg dankbaar voor de airco overal. We hebben gisteren eerst even mobiele telefoons aangeschaft, want zonder telefoon kom je hier ook nergens. Dat was erg snel geregeld. Ivo heeft nog een social security number en dat maakt een hoop makkelijk. Service is natuurlijk uitstekend hier. Daarna even lekker naar de Target, voor de mensen die Target kennen, die snappen me wel waarom ik zeg 'lekker'. Daar hebben we eerst bij Starbucks koffie gehaald (zie foto FB, kon Ivo meteen zijn nieuwe gadget uittesten). En daar even lekker een rondje gelopen. En hier en daar wat in de kar gelegd, gebeurd vrijwel onbewust bij Target en ineens sta je bij de kassa en heb je je wagen vol. Hahaha nee hoor het viel nog mee. Wel wat leuke dingen voor de boys voor in het zwembad. En een leuk Shirt en broekje (à la Ivo) voor TJ. (zoveel hadden we niet bij ons en na 5 weken zijn sommige dingen aan vervanging toe :))

Maar goed de dag is hier ook weer begonnen. Geen idee wat we vandaag gaan doen. Maar we kunnen niet veel regelen dus we genieten er maar van. We wilden eigenlijk de eerste week graag naar een pretpark. Maar met deze temperaturen wil ik daar niet rondlopen. Misschien dat we de 'buurt' een beetje gaan verkennen. Volgende week staat in elk geval de Ambassade in Washington op het Programma. Dan gaan we ons even voorstellen. Daar heb ik wel zin in. DC is een prachtige stad. Fijne zondag allemaal en een fijne Zomervakantie allemaal, want die is voor de meesten ook begonnen ! Tot blogs xoxo

So many things...

Dit was weer een productief dagje, je woont niet zomaar hier er moet veel geregeld worden.
Ik denk dat menig mens die in onze schoenen zou staan nu zou zeggen "pff nou laat maar zitten".
Maar goed we worstelen ons hier even doorheen en over een paar weken zijn we gesetteld en zijn we dit zo vergeten. Op een gegeven moment wil je gewoon weer een 'normaal' leven, in je eigen huis met je eigen spullen. Maar wat hebben we zoal geregeld vandaag ? Ivo is met de boys naar het ID center gegaan, onze sponsor had al ingetekend en daarna was het afwachten. Ik ben met Terje hier in het hotel gebleven, het wachten valt voor je boys niet altijd mee, zeker niet in deze temperaturen, ook al is er overal airco. Ze zijn moe, vervelen zich en dan is er niks leuker om dat af te reageren op elkaar hahaha. Maar goed ID's gelukt, zonder ID kom je hier nergens, nou bijna nergens. Buiten dat, military ID staat garant voor korting, ook buiten de basis. Daarna zijn we naar Base Housing gereden en hoorden we dat we wel hetzelfde soort huis kregen maar dan een ander nummer. Goeie communicatie ? Affijn daarna een aardig dossier getekend, er werden kleurplaten en snoepjes voor Terje gehaald. Erben en Jesper mochten in de internet-room zitten. Daarna kregen we een rondleiding in het gebouw waar we ten alle tijden gebruik van mogen maken, met een zwembad, en kleine gym en een speelruimte voor de kids.

Het ziet er in elk geval allemaal heel netjes uit, en allemaal zo beleefd en vriendelijk. Ik hoor vaak het vooroordeel over het oppervlakkige van de amerikanen, maar dit is wel heel prettig zakendoen. Daar hoorden we dus dat we niet op 17026 gingen wonen maar op 17042. Oké dachten we meteen, waar komen we nu weer terecht. Eerst weer even langs de bank adres wijzigen en daarna naar 17042 Lejeune Rd. Terwijl ik achterom liep hoorde ik de buurvrouw van de andere hoek zeggen "are you moving in ?" En ik herkende een bekende  van Camp lejeune, Ivo was haar vorige keer ook tegengekomen. Maar nu wonen we dus in hetzelfde gebouw. De layout is iets anders dan het andere huis, maar we zitten eigenlijk mooier met een groter deck aan de achterkant. En een speelplek en basketbalveldje voor de boys.

Dit is de wijk waar we wonen, Masters Hill. Al het groen en de perkjes worden nauwkeurig bijgehouden, het ziet allemaal strak uit. We mogen de Nederlandse vlag hangen en de vlag van het Korps Mariniers. (mooi !)

We zijn hier uiteraard erg blij mee. En ook the boys waren helemaal happy met de overkant !

Heerlijk al dat groen om ons heen. Toen zijn we daarna naar Nation Wide gereden voor car insurance, wat niet meevalt want we hebben eigenlijk geen credit history hier, nou toch wel een beetje, die 2 jaar in NC. Dus dan moet er weer gebeld worden en managers ingeschakeld worden en worden we weer teruggebeld en word het uiteindelijk gewoon geregeld. Daarna even naar de Wal*mart en toen zijn we lekker gaan eten bij Applebee's. Nog even een Starbucks coffee na en een ijsje voor de boys en nu is het bedtijd, echt bedtijd, zeker voor Terje. Valt ook niet mee als je ziet wat we allemaal gedaan hebben de laatste weken en deze warmte. Buiten dat is het ook genieten en niet vergeten waar we zitten en voor hoelang, dit is wel onze droom en dit hoort erbij, geen zon zonder regen en dan ook geen regenboog. Tot blogs !

Living in America is een feit !

Tja, de titel zei het eigenlijk al, maar nu is het een feit. Afgelopen woensdag was het eindelijk zover. Even voor 8-en kwam daar dan de taxi aanrijden. En dan ineens is het zover, intens veel zin om te gaan, even zoveel tegenzin om afscheid te nemen. We hebben de afgelopen 5 weken met veel plezier gewoond op de Zonnesingel. Ook voor onze jongens was dit een prima oplossing. We zullen dan ook iedereen missen, maar vinden het ook leuk om verhalen te delen. Verhalen van hier, nogmaals het is hier niet per definitie beter, maar anders. Maar ik ben alweer zoveel dingen tegengekomen waarvan ik denk "daar kunnen wij nuchtere Nederlanders nog veel van leren". Maar goed ik dwaal af, het laatste kopje koffie van Mimount, de laatste zak afval (bedankt Martijn, en Corinne en Raymond voor het dumpen van onze trash). En dan het afscheid nemen...al die leuke, lieve mensen die me dierbaar zijn, de kinderen die erbij horen, de lach de tranen het hoort allemaal bij het pakket. All inclusive emigratie pakket.

 En dan zit je in de Schiphol taxi, rijden we voorlopig voor de laatste keer door W'veen. Klaar om te gaan, de rugzak waar ik tegenaan zat te hikken kan af. Erben moest wel wat tranen laten, maar dat mag, hahaha ik deed tenslotte precies hetzelfde. We hadden een vriendelijke, enthousiaste taxi chauffeur en dat maakte de rit prettig. Bij Schiphol aangekomen meteen naar balie 16 (natuurlijk even nagevraagd) afijn na een half uur...nee sorry, jullie zijn de zoveelste al die verkeerd zijn doorgestuurd, u moet naar balie 18 ivm overbagage en een poes. Gelukkig was het bij balie 18 zo gefixed. Overbagage was ook nog een apart geval. Van Defensie mogen we per persoon 2 stuks bagage van 23 kilo per stuk meenemen. Gelukkig hadden we er maar 8, affijn om een lang verhaal kort te maken. Even dubbelchecken, voucher klopte en zo konden we ook de poes inchecken. Al met al hadden we al die extra tijd wel nodig en zijn we maar meteen een broodje gaan eten. Weinig tijd over om te shoppen dus maar even wat leesvoer gekocht en nog een dubbele espresso en toen was het almost boarding time. De vlucht is prima verlopen, de kids hebben zich uitstekend vermaakt. We hebben eigenlijk allemaal een film kunnen kijken, dat was wel lekker, de uren vlogen voorbij. Lang leve het personeel van de KLM, zo attent, netjes en lief voor de kinderen. Thumbs up, ook voor de extra maaltijd, Ivo en ik hadden Sushi, lekker wijntje erbij om even te proosten op Ivo zijn verjaardag. Om 3pm plaatselijke tijd kwamen we aan, met de shuttlebus naar Dulles airport, paspoort controle...met een "Happy Birthday Sir" was ook dat zo gebeurd. Koffers en tassen en de poes stonden al keurig klaar, op naar de bus die ons naar AVIS zou brengen. Lang verhaal kort, er zou een busje staan, was nog niet daar, via Budget kwam er een bus. Maar we hadden toch wel haast want Poetie moest nog naar Fairfax voor het Petsmart hotel. Met de ge-update TOMTOM kwamen we snel bij het poezenhotel, Poetie was erg relaxed. Door naar Quantico base, via de Mc Donalds voor wat eten en op de weg naar het hotel zagen we nog een hertje (bambi, zo leuk) en daarna wilden de kids maar 1 ding en dat  was slapen.(snap ik). Vanmorgen waren ze om 5.15 am wakker, maar goed dat was eigenlijk al 11.15 in NL. Ontbijten en op naar onze sponsor Angela. Er was vannacht behoorlijk wat regen gevallen en er was flinke onweer geweest, dat konden we goed merken, bepaalde wegen waren afgesloten, en we hoorden bij Angela dat de basis gesloten was, de helft zat zonder stroom. Dus ook het kantoor waar we onze I.D 's moesten regelen.  Eerst kwam er nog een   NL collega van Ivo langs met zijn vrouw, hij gaat de opleiding EWS volgen die Ivo al op Lejeune gedaan heeft. Zij blijven een jaar, leuk stel, dus dat zit wel goed ! Dan maar naar Stafford, de bus inleveren. 

Daar kregen we een Mazda 5 voor terug. Nog even via Best Buy, AT & T en Verizon voor het vergelijkend warenonderzoek wat mobiele telefonie betreft en nog even snel een broodje bij Subway gegeten. Daarna weer terug naar de basis, om te kijken of we al bij DEERS geterecht konden voor onze I.D's maar nee dat wordt dus morgen. Dan maar naar de MCX (marine corps exchange) en de Bank of America onze temporary bankpassen halen. Terwijl Ivo wat bankzaken aan het regelen was, ben ik de MCX gaan screenen, zag er allemaal goed uit, leuke sale ook hahaha. (en we betalen op de basis geen belasting)  De kids werden het al behoorlijk zat, mede door de warmte, het is ruim 35 graden en de airco is een zaligheid. Via de commissary (de supermarkt) voor de nodige natjes en droogjes en the all time favorites. Daarna eindelijk even tijd gevonden voor een lekkere kop koffie bij Starbucks, ja ja die zit hier gewoon op de basis. Teruggekomen op de hotelkamer ben ik lekker Pasta Alfredo gaan maken, en die pan ging schoon op. Lekkere salade gemaakt met ranch/guacemole dressing en een lekkere white Zinfandel erbij maakte het tot een mooie afsluiter van deze dag. Morgen weer een dag. Maar het voelt wel fijn om hier te zijn, mensen zijn allemaal zo behulpzaam en beleefd tegen elkaar. De basis is heerlijk, groen en ruim. De buurt waar we komen te wonen ziet er perfect uit. Daar gaan wij ons prima vermaken, en we zullen tzt meer foto's van het huis plaatsen. Voor Terje onze stokken verzamelaar is het heaven on earth. Omdat er zoveel bomen in onze buurt staan, en zeker na die storm vannacht ligt het vol met stokken. Maar goed, door de warmte en het regelen en reizen en de emoties voelen wij ons ook wel 'ready for bed' dus hopelijk morgen weer een update. High fives vanuit de USA !