Race Day 2012

Eindelijk is het dan zover...het moment waar we beide naar uit hebben gekeken.
Ook al gieren de zenuwen door je lijf, je bent er klaar voor (hoop je)...

Om 04.45 ging de wekker, alles stond klaar, dus alle kleren aan, even eten, koffie zetten, ik loop prima op koffie. Voor mijn lange afstanden heb ik verschillende dingen geprobeerd, maar omdat we om 7.55 zouden starten, wilde ik om 06.00 klaar zijn met eten. Dus proteïne shake, havermout en koffie voor mij. Ivo nam een proteïne shake met een banaan. Daarna met de auto, op naar Crystal City, waar we de auto in de parkeergarage konden zetten. En dan met een shuttlebus naar de start (Arlington) konden gaan. Prima geregeld allemaal. Ik volg alles ook een beetje via twitter en daar las ik het volgende "I love how friendly the metro is when it's full of Marine Marathon participants". Diezelfde sfeer hing er ook in de bus richting Runners village. En wat een volk, prachtig om te zien dat iedereen zijn eigen keuzes maakt waar of waarop hij loopt. Van less is more types, tot gadget lopers. Eén ding is duidelijk, je moet lekker doen waar je je prettig in voelt. En verstandige keuzes maken. Nou moet ik zeggen dat de weerberichten duidelijk veel wind en regen voorspelden. Maar ik dacht met regen loop ik liever met blote armen dan met natte kleren. Maar op 3 spetters na geen regen. Wel wind, soms echt krachtig maar al met al prima loopweer.

Lt Kol Rob Riggle, acteur, en reservist bij het USMC was dit jaar de man die officiëel het startsein gaf. Maar eerst hoorden we Shalane Flanagan, Olypisch hardloopster. Zij sprak ons nog even moed in.
Maar bij haar woorden "The streets of DC are yours today, so charge the district, beat the bridge, and take the IWO" moest ik even een traantje wegpinken. Dan komt alles samen, die uren trainen (voor mij minus 8) en het feit dat we daar weer samen stonden net als 7 jaar geleden ! Daar kan geen drug tegenop, wat een kick !
En dan sta je daar in het donker, de adrenaline viert een feestje.
Ineens is het zover en vliegen er twee Marine Medium Tiltrotor Squadron 22 MV-22B Ospreys over. Vanaf het Pentagon over de startlijn  en daarna volgt de "BOOM" van een 105mm Howitzer.

Dit is een foto van vorig jaar, er vlogen dit jaar maar 2 over, maar dit is wel het 'plaatje'.
Er zullen vast nog wel filmpjes komen op Youtube, als ik er 1 zie zal ik hem  alsnog plaatsen.
Maar het overvliegen van de Howitzers zorgt voor kippenvel all over, iedereen juicht en klapt.

Terwijl Rob Riggle schreeuwde "this is the 37th Marine Corps Marathon and you're all awesome gingen we van start.

 Het duurde nog 7 minuten voordat ik echt de start overging, zo druk is het. Maar vanaf de start gaat de klok pas tikken. Vandaar dat kloktijd anders is dan je finishtijd. Ivo en ik hebben een groot gedeelte samen gelopen, daarna gingen we ieder ons eigen weg. Maar wat een sfeer, en wat een ervaring. Om de zoveel KM kwam ik Ivo weer tegen en liepen we weer een stukje samen. We kwamen ook de Noor nog tegen, maar verder geen bekenden. Ik dacht nog even Jeff Galloway tussen de menigte te zien staan, of hij leek erop. Maar als hardloop goeroe zou het niet vreemd zijn. Ik heb genoten van de route, genoeg "wauw" momenten gehad. Ook slik momenten, veel mensen met shirts aan waarop staat 'I'm running in memory of en dan een foto eronder'. De sfeer, het juichen en de high fives zorgen voor genoeg afleiding. Ook de twitter berichtjes van Petra Schoon zorgde voor happy thoughts. Blij met mijn kleding keuze alles klopte. Maar hoe lekker het ook gaat er komen ook momenten dat het niet zo lekker gaat. Toen kwam er kramp in mijn tenen en onder mijn voet, even strekken....weer...weer...ondertussen kwam ik Ivo weer een aantal keer tegen. Maar gebaarde een paar keer dat hij maar door moest lopen. Uiteindelijk lukte het me weer om een lekkere looppas te creëren en had ik de Finish in gedachten. Mezelf toesprekend (niet hardop natuurlijk) ging ik de laatste mile in. De laatste miles zijn zwaar, het is gewoon ook een heel eind die 42,175 KM. Op een gegeven moment was ik Ivo weer kwijt en wist niet beter dan dat hij voor me liep. Dus die laatste klim, de heuvel op ....pfffff.....We hadden een klein  voornemen dat als we vóór de 4 uur zouden eindigen dan zouden we ....! Wordt vervolgd, want we zijn net nà de 4 geëindigd. Maar ik wist al dat ik dat net niet ging halen, ik was allang blij met de tijd ! 4:01:24 en dat voor 8 weken trainen. Dus nog genoeg over blijkbaar "to finish strong with my hands in the air and a smile on my face" .....AWESOMENESS

Zoek zoek zoek ...toen draaide ik me om en zag Ivo binnenkomen...DONE, we hebben het weer gedaan !
Dan krijg je de felbegeerde Medaille om van een marinier die je dan 'salute' and a handshake geeft en zegt 'congratulations' konden we doorlopen. Op naar de "mission accomplished" jasjes om niet te erg af te koelen. Nog een tasje, water, recovery drankjes, snack pack ! Yeah goodiebags, houden we van hahaha.

We hebben niet meer gewacht om een foto te laten maken voor het Iwo Jima Memorial. De rijen waren behoorlijk lang en we waren blij dat we klaar waren, en er is altijd volgend jaar. Als we meedoen aan een run in 2013 de Marine Corps 17.75K (ontstaan van het USMC was in 1775) dan zijn we zeker van een deelname aan de MCM 2013 en ik denk dat we dat zeker wel gaan doen. Daarna lekker naar de shuttle bus, op naar Crystal City en naar huis. Daar was alles goed gegaan. De buurvrouw die een oogje in het zeil hield had al wel gezegd dat de boys de vlag naar binnen moest halen. Het was al behoorlijk gaan waaien. Want Superstorm Sandy komt langs, daarover in een volgend blog meer !

Dan kom je thuis en dan ineens is het over, staat alles in het teken van herstel en ik had geen spierpijn. Wel een moe gevoel en een blaar op mijn grote teen. LOL als dat alles is. Ook vandaag valt het me reuze mee, ik voel het wel als ik de trap af loop maar verder kan ik gewoon bukken en bewegen. Maar het trotse gevoel overheerst sowieso ! Ook ben ik zeker trots op Ivo die al zijn trainingen heeft moeten doen naast deze zware studie. De ochtenden dat hij om 6 uur opstond en ging lopen. Weer een ervaring rijker en weer een beetje besmet met het Marathon virus. Maar dat niet alleen, we zullen ook wat meer kortere afstand-wedstrijden gaan lopen. Want het is ook gewoon erg gaaf dat we deze voorliefde voor hardlopen delen, dus we begrijpen elkaar.

 

So new distances, imposing challenges, glorious finish lines await just one thing...the commitment to run with the Marines in 2013. I made that commitment a long time ago, when I met Ivo. I have my own Marine to run with !

Hier kun je nog een filmpje bekijken van de start, hier herhaald de spreker de woorden nog een keer, "charge the district, beat the bridge and take the IWO" !

Filmpje van de start en startsein Howitzer !

De Marathon...lijkt wel een film !

Grappig dat nu in NL. de film De Marathon draait, mijn zus er ik waren erbij in April. We zijn eruit geknipt helaas. Al waren we maar 3 seconden te zien hahaha. Er was destijds een voorstukje  bij Matthijs van Nieuwkerk en daar stonden zus en ik vlak voor de acteurs. Maar goed je bent met hele andere dingen bezig als je meedoet aan de marathon. Alles komt samen, al die uren trainen, al die vroege ochtenden trainen. Verder hebben we gewoon normaal geleefd, hebben we geen dieet gevolgd, maar zijn we sowieso sportief en bewust bezig met eten. Waar vooral genieten voorop staat. Maar alles in moderation. Maar goed, voor Ivo wordt dit de 2e keer, voor mij de 3e keer. Eigenlijk moet je de voorgaande marathons vergeten, maar je leert er ook van. Al stonden we dit keer ook weer voor het kleding dilemma. De afgelopen weken was het weer stabiel, nu komt Hurricane Sandy die roet in het eten gooit. Zon is ook niet alles zeg ik heel eerlijk, dan verlies je veel vocht. Maar lekker fris met een flauw zonnetje is wel weer lekker, maar hoe veel en hoe goed je ook traint, het weer daar kun je niks mee. Behalve trainen, mijn keuze heb ik gemaakt met mijn loopgeweten "Petra" :) Even wat heen en weer getwittert en dan berust ik op een gegeven moment in de keuze. Alles ligt klaar, bidons zijn gevuld. Morgenvroeg om 5 uur gaat de wekker, dan rijden we naar Christal City, vanaf daar rijden er pendel bussen naar de start (Arlington) en om 7.30 begint de ceremonie.
En zodra we de Howitzer (Kanonschot)  horen om 7.55 betekent dat het startsein !

Er zijn wat collega's van de Conference Group van  Ivo en Tim die meelopen. En een aantal internationals. En er is een groep mariniers uit de Antillen overgevlogen om mee te doen. Kleine wereld en je pikt ze er zo uit. Toen we vanmiddag in de MCX liepen kwamen we al wat bekenden tegen. En vanmorgen liep ik nog even mijn zenuwen eruit en kwam er ook 1 tegen, ik had graag zijn gezicht willen zien toen ik Goedemorgen zei hahaha. Maar goed, lang verhaal kort, ik duik mijn mandje in. Morgen vroeg dag, dan kom ik wel weer in de lucht rond de middag als we klaar zijn. Niet dat ik meteen verslag uit breng maar met name even een berichtje via Facebook. Ik probeer altijd met een open mind te starten, je weet niet hoe het gaat. Soms 'loopt' het lekker, soms 'loopt' het niet. Voor degene die nog willen kijken op de site, hier is de link  !
Finishen is the most important thing...a Mile is still a Mile, no matter how fast of how slow you go !

The Marine Corps Marathon

Twenty Six Point Freaking Two Miles !!!!

Herfst update !

De herfst heeft nu echt zijn intrede gedaan en ik verbaas me dagelijks over het verkleuren van de bladeren. Wat een kleurenpracht ! Daarbij komt dat de temperatuur ook nog zalig is. "s Morgens chilly en in de avond koelt het ook af, maar als de zon schijnt overdag warmt het snel op. Wat me wel opvalt is dat iedereen dit vind en dat ook deelt. 'Don't you just love this weather?" hoor ik dagelijks. En inderdaad I just love this weather. Maar het verkleuren van de blaadjes is niet het enige verkleuren, de basis kleurt steeds meer oranje. Pompoen oranje, en iedereen komt steeds meer in de stemming van Halloween.

 

Ik probeer zoveel mogelijk van ons leven en van de omgeving te delen via dit blog of via FaceBook, maar soms is het ook heerlijk om het aan visite uit Nederland te laten zien.

Afgelopen woensdag kwamen Petra en Lisa uit Nederland even op de koffie. Ik ken Petra al vanaf onze vorige plaatsing in Camp Lejeune. We hebben elkaar leren kennen via blogs en onze gemeenschappelijke lifestyle die Running heet (hahaha) Eenmaal terug in NL. hebben we contact gehouden en elkaar af en toe bezocht. En nu was ze dus samen met haar dochter Lisa op vakantie en bezochten eerst New York, en nu was Washington aan de beurt want daar woont een andere Petra die we ook weer kennen via het bloggen. Zo leuk om elkaar dan ook eindelijk in het echt te zien. En omdat je elkaars blogs leest, ken je elkaar eigenlijk ook en is het een vertrouwd bezoek. Zo grappig eigenlijk. Maar Petra had de dames opgehaald van het treinstation en heeft de dames hierheen gereden. Heerlijk op het deck koffie en thee gedronken en even bij gekletst. Daarna gingen ze weer richting Vienna waar Petra E woont. Want daar zouden Petra S en Lisa nog een paar dagen logeren. Hoe kort het bezoek ook was, ik vind het super dat ze geweest zijn. Dus wordt vervolgd dat weet ik zeker ! De rest van de week was goed gevuld met School, en allerlei buitenschoolse activiteiten. Hier en daar nog even hardlopen en de week was alweer bijna voorbij. Afgelopen vrijdag hoorde ik van onze Pre K Busdriver dat ze haar hadden overgeplaatst op een andere route. Ik vroeg haar meteen of ik een klacht mocht indienen. Dat kan hier via de website van de basis, dus dat heb ik gedaan. Ook al weet ik dat er bepaalde  beslissingen worden genomen uit noodzaak. Maar dit was zo'n leuke bus driver, altijd vrolijk en zo enthousiast naar de kinderen toe. Terje vind het geweldig in de bus ! Ik wilde natuurlijk een klacht indienen namens mezelf en de Française hier verderop want haar dochter zit ook in die bus. Maar ook vertellen hoe ontzettend tevreden we met haar zijn. Ik kreeg keurig netjes een mail terug, met daarin het een en ander uitgelegd. Het werkt dus wel, en ik kreeg ook reactie van de busdriver zelf de volgende dag. Ze bedankte me dat ik de tijd had genomen en bedankte voor de complimenten. Ik liet TJ haar een Thank You note geven en Hollandse klompjes. Such a sweetheart, maar ze was okay met de beslissing. En ik kon meteen kennismaken met de nieuwe. Ook weer een enthousiaste tante, en lief naar de kinderen.

Bye Miss Shirley Turner, thank you for all the safe Bus rides to Ashurst Elementary School.
And for making me feel comfortable while driving the bus, because I'm just a 4 year old.

Love Terje Moerman














En zo was het vrijdagavond en is Ivo samen met Erben en onze Noorse vrienden naar the Halloween Haunt gegaan in Kings Dominion. Zombies etc. is niet aan mij besteedt, dus er moest natuurlijk wel iemand thuisblijven voor Jesper en Terje, dus ik had een goed excuus. Ik heb samen met Jesper naar de film "Meet Dave" gekeken en dat was ook gezellig. De volgende dag had Ivo weer 'dienst', hij ging weer met Jesper kamperen voor de boyscouts. Terwijl Jesper goed bezig gehouden werd, kon Ivo zijn leeswerk doen. Want ook dat gaat allemaal door. Zaterdagavond was het de beurt van Erben, en hij had de film Grown Ups uitgekozen. Zondag ochtend was het gezin weer compleet, Ivo is nog een stuk gaan fietsen, en ik ben rond lunchtijd nog mijn laatste 16k gaan lopen. Het was rond de 22 graden, en hopelijk is het aanstaande zondag iets minder warm. Ivo en ik zitten in Tapertime, dat wil zeggen dat er meer rust wordt ingebouwd in het trainingsschema. Aftellen....nog 6 dagen en zo af en toe gieren de zenuwen door mijn lijf, maar dat hoort erbij. Net als van die momenten dat ik me beresterk voel, die momenten worden afgewisseld met de gedachten "what was I thinking" en dat zie ik er als een berg tegenop. Maar goed, het is de tapertime die een spelletje met je speelt, je zou er chagrijnig van worden, maar daar is het weer te mooi voor. Want genieten doen we er wel van. Zondagmiddag zijn we dan ook lekker even naar het bos gegaan. Het is hier sowieso één en al bos, maar je hebt ook van die trails. Prachtige bomen, zonnetje en de jongens genoten ervan ! Dus wij ook. En van een stevige wandeling krijg je honger dus reden we door naar de foodcourt hier in de MCX. Jesper koos Papa Johns pizza, Erben en Terje een broodje Subway en Ivo en ik aten Taco del Mar. Het zit allemaal naast elkaar, dus dat is makkelijk. Daarna als toetje nog een Pumpkin spice Latte en een Frappuccino voor Ivo als toetje en weer naar huis.

 

Deze week is het Red Ribbon week, en af en toe voelt het "staying at home" mom als een logistieke baan. Drie kids die allemaal naar een verschillende school gaan. En ze hebben alle drie een ander schema maar ook wat het Red Ribbon gebeuren aangaat hahaha. Terje moest vandaag in Tie Dye kleren, hippie en/of crazy hair. Het werd een beetje Tie dye en crazy hair. Jesper moest in z'n school spirit shirt. Alhoewel, je moet niks, maar ik hou me er wel aan. Ik vind het leuk ! Hij kreeg ook een military dog tag, ik dacht dat iedereen die kreeg maar wat bleek, hij had genoeg punten gescoord met Reading Counts. Ze moeten boeken lezen van de bieb, en dan een test doen op de computer. (begrijpend lezen test) en daarmee kun je dit soort dingen verdienen. Helemaal trots natuurlijk ! We hebben er meteen zijn huissleutel aan gehangen, daar heb je ook keuze in. Love America, so many choices hahaha. Maar hij heeft hem zelf uitgekozen. Erben had al eerder een skull uitgekozen. Genoeg leuke dingen weer voor de boeg deze week, maar daarover in een volgend blog meer. Maar een sneak preview...woensdag avond hebben we een diner en lezing van de First Lady of the Marine Corps ! En daar ga ik gezellig met Marianne naartoe...en ondertussen tellen we af naar Zondag...jullie ook. Als je er meer over wilt lezen, klik op deze Marine Corps Link
Tot het volgende blog

xoxo vanuit Quantico !

Oja....PS:

Ga de film DE MARATHON bekijken, schijnt enorm leuk te zijn en mijn zus en ik zijn even te zien als deze mannen klaar staan en wachten op het startschot van de Rotterdam Marathon. Op deze foto zie je me staan met m'n zwarte petje...waar ? Hoe kan het ook anders..naast de DIXIE hahaha LOL, Conny mijn zus staat links van mij !

Herfst in Quantico...!

Herfst in Quantico is toch anders dan in NL. Allereerst het verkleuren van de blaadjes wat hier echt een kleurenpracht geeft. Soms adembenemend ! En ook de temperatuur is anders als ik de meesten (in NL)mag geloven. Alhoewel wij ook al de verwarming aan hebben gehad, is het nog niet echt fris geworden. Soms is de start van de dag fris, zeg maar gerust koud. Want toen ik klaar stond om zaterdag mijn duurloop te doen was het 4 graden. Ik startte rond 8 uur, omdat de marathon ook start om 7.55 (echt hoor), i.v.m. met ontbijt keuze en drink keuze en kledingkeuze. Er komt nog heel wat bij kijken, je zou er bijna een studie van maken LOL. Maar dit was wel een zalige temperatuur om te lopen. De pet laat ik thuis, ik ben met m'n Oakley zonnebril gaan hardlopen, nu al een paar keer gedaan en bevalt me prima ! We zitten nu in 'tapertime' zoals ze dat noemen. Meer rust inbouwen en dan maar vol gas de 28e. Ik krijg al wel een beetje de kriebels, maar dat hoort erbij. Maar goed, over de temperatuur gesproken, daarna komt de zon door, en de sterkte van de zon daar vergis ik me nog weleens in. Maar wat is dat soms zalig, dat je nog lekker in je shirt kan lopen ! Maar soms weet ik het ook niet wat ik aan moet doen, want vanmorgen miezerde het weer, en is het wel 22 graden. Beetje "pappen en nathouden weer" dus hahaha. Net als afgelopen maandag was het Columbus Day, en zijn we naar DC gereden, langs het Tidal Basin geparkeerd (gratis...het bestaat nog hier) en zouden we naar het National Museum of American History gaan. Maandag was het dus echt fris, en er werd regen verwacht. Dus we hadden ons allemaal wat warmer aangekleed. Niet iedereen is vrij op deze dag, maar wij dus wel. En dan proberen we toch wel, ondanks het vele leer- en leeswerk van Ivo,  momenten te pakken om dit soort dingen te doen.

Hier zie je het Jefferson memorial. Het blijft mooi om in DC te zijn. De lucht op te snuiven en al die monumenten te zien. Het is een boeiende stad die niet te vergelijken is met andere steden. Tenminste dat is mijn mening, ik kom er graag.









De kinderen vonden het erg boeiend en leuk, maar op een gegeven moment wilden ze weer naar buiten. En zo zijn we nog even naar het Smithsonian Castle gegaan, en hebben daar nog even koffie gehaald en buiten opgedronken. Toen zijn we weer richting de auto gelopen. We wilden op tijd eten, want Jesper had 's avonds wel zijn meeting met de Webelos scouts.

 
We zijn bij Ruby Tuesday gaan eten. Dat hadden we sinds we hier zijn nog niet gedaan. En voor degene die dit restaurant-keten kennen weten dat we natuurlijk voor de Salad Bar gingen. Voor degene die het niet kennen een absolute aanrader. Vooral met kinderen is het prettig eten, snelle bediening, genoeg keuze en het is me nog nooit tegen gevallen. Al neemt alleen Terje nog maar het kindermenu, en kiezen en bestellen Erben en Jesper zelf hun eten. En zeker Erben probeert nu vaak wat nieuws en dan is leuk. De tijd van de Mac is een beetje over, soms een milkshake maar that's it.
Verder was dit gewoon een drukke schoolweek, zoals de meesten van jullie dat ook gewend zijn. Met andere woorden, de dagen zijn  goed gevuld. Ook Ivo heeft zo zijn schema, komt soms thuis lunchen maar duikt daarna meteen in de boeken. En voor degene die Ivo goed kennen, weten dat er geen half werk wordt geleverd.
En toen was het Vrijdag...de Middle School Dance. Niet verplicht om heen te gaan maar we hebben Erben wel een beetje gepusht. In die zin, dat veel klasgenootjes zeggen dat ze niet gaan, maar uiteindelijk toch wel gaan. Je hoeft geen date te hebben, tegenwoordig gaan ze ook in een  'pack' zoals op school werd uitgelegd. Uiteindelijk kreeg hij er zin in en ook zijn Noorse vriendje Hallvard zou gaan. Dus ik heb nog even snel een mooie navy chino gekocht voor hem, en een overhemd met kant en klare stropdas. Ook niet verplicht maar wel gewenst. Die stropdas mocht af, hadden we ook gezegd, zo van "als iedereen hem af doet, voel je dan niet verplicht om hem om te laten". En zo geschiedde, Ivo bracht de boys weg, en Terje (de Noor) pikte ze op. Erben heeft erg genoten en was erg blij dat hij gegaan was. $ 3,- entree en als je een blikje kattenvoer meenam voor het dierenasiel, kreeg je een dollar korting. Zo'n blikje kost weinig en wij hebben het standaard in de kast staan. Het gaat ook meer om het idee van "inzamelen" voor asielkatten. Er zijn foto's gemaakt, maar die zullen waarschijnlijk in het jaarboek komen. Ook zoiets leuks van de scholen in de US, een jaarboek, zoveel herinneringen die opgeslagen zijn in een boek.
Het weekend was gelukkig rustig, natuurlijk altijd de nodige 'errands to run" maar verder genieten van het zalige weer. Ik heb lekker m'n ramen open en geniet van de frisse lucht. "s Middags gaat alles weer dicht want door de zon word het goed opgewarmd. Maar gisteren hebben we zelfs buiten geluncht, en het was zalig. Vanmorgen had ik een Mary Kay (cosmetica) party hier thuis. Ik had 12 mensen uitgenodigd, en gelukkig hadden er een aantal gereageerd of ze wel of niet zouden komen. Van sommigen hoor je dan weer niets, en ik had 3 zieken. Maar desondanks is het gezellig geweest en had ik lekker koffie, met stroopwafels en kruidnootjes. En het belangrijkste was een leuke ochtend hadden daar ging het mij om. Wij hebben hier dus geen herfstvakantie. Dus alles moet gewoon naar school. Ook Ivo heeft het druk met papers en boeken die hij moet lezen. Afgelopen week moest hij een presentatie geven, en dat ging heel goed. Zijn beoordelingen zijn allemaal ruim voldoende, en hij is het braafste jongetje van de klas, hahahaha Just kidding ! Hij is ondanks dat het een enorme tijdrovende studie is, blij dat hij hier zit en niet in NL..
Oja voor ik het vergeet, Terje had afgelopen week bezoek van de Quantico Fire Departement. Ja, ons "dorp" heeft zijn eigen brandweer. Ze kwamen  naar school, er werd van alles uitgelegd, ze mochten in de brandweerauto, leerde over "stop,drop and roll" als je kleren in de brand staan etc.. Hij kwam helemaal enthousiast thuis, met helm, en kleurboek, en allerlei gadgets !

 





Zo en nu is het dus maandag en is de week weer begonnen. Ik ga zo aan het eten beginnen en Nederland maakt zich al klaar om te gaan slapen. Bedankt voor alle leuke reacties en dat jullie de tijd nemen om het blog te lezen. Grappig om te zien dat er vorige week een paar honderd bezoekjes zijn geweest aan het blog. Leuk !

xoxo vanuit Quantico, en als afsluiter...dit zag ik vanuit Erben zijn raam vanmorgen toen ik de lamellen open deed. Prachtig toch ?

Getting into the Season....

En ineens is het Herfst ! Tenminste aan de bladeren te zien, en vandaag ook aan de temperatuur.
Gisteren haalde we nog met gemak 24 graden, vandaag is het zo'n 12 graden. Heel eerlijk gezegd vind ik het wel lekker. We hebben een heerlijke zomer gehad, maar de temperaturen waren vaak zodanig dat het in huis in de airco lekkerder was. Dit weekend is het Columbus Day Weekend. A.s maandag is het Columbus day en dan hebben onze kids vrij. In ieder geval hier op de basis is iedereen vrij. Dat is buiten de basis schijnbaar anders. We hadden het weekend gepland om naar Shenandoah Valley te gaan i.v.m. Indian Summer en daar een nachtje te kamperen. Maar omdat we de vooruitzichten hadden gezien, hebben we andere plannen gemaakt. Gisteren zijn we dus naar Great Falls geweest, ik ben daar ooit een keer geweest in '96. Maar Ivo en de boys waren er nog niet geweest. Wat een prachtig stukje natuur, relatief dichtbij. En het was gister dus wel wat frisser maar nog wel met een zonnetje (hier en daar dan).

Vandaag is het een koelere dag en het regent een beetje, dus huiswerk, klusjes, schrijf werk, blog bijwerken etc.. Straks nog even naar de fietsenwinkel om nieuwe remblokken te halen voor Ivo zijn fiets, want die slijten hier erg snel. En verder rustig aan doen. Ivo heeft vanmorgen zijn duurloop gedaan en we zijn al aan het aftellen naar 28 Oktober. Morgen weer andere plannen maar daarover in het volgende blog meer.

Deze bak is te vinden in het visitors center van Great Falls National Park, leuk voor ons maar ook voor de kinderen.
Nu even een update van afgelopen week ! Deze week was een leuke week speciaal voor Erben, de aanloop naar Homecoming. Zo was het afgelopen dinsdag Wacky Tacky Day, dan ga je verkleed naar school, met een foute kleding keuze, en zo geschiedde. Erben deed er vrolijk aan mee. Ik had zelf een verjaardag van Annetta, de Duitse vrouw en dat was erg gezellig ! Dinsdag avond hadden we Book Fair van Terje zijn school.  We hebben nog even kort een gesprek gehad met zijn juf, en ze was verbaasd over hoe goed en hoe snel Terje Engels is gaan praten. Hij doet goed mee in de klas en is sociaal...kijk dat horen we graag ! Woensdag was het voor Erben TWIN DAY, dan moet (niks moet maar het word wel op prijs gesteld) . Dan ga je met een vriendje hetzelfde verkleed. Hij had samen met een vriend een wit shirt aan waar op stond "I'm with stoopid" . Express verkeerd geschreven en dan een pijl naar de ander, erg leuk ! Donderdag was het sleepwear, dus ging hij in een shirt en sweatpants naar school. Donderdag was het ook Picture Day voor Jesper (foto's volgen nog). Donderdagavond ben ik met Marianne en een Noorse en Braziliaanse vriendin van Marianne naar Tysons Corner gereden, om alvast ons te oriënteren op een jurk voor het Marine Corps Ball. Van alles aangepast, maar net niet, of net tè ! Of weer belachelijk duur. Maar op een gegeven moment weet je wat je wilt en je moet toch kijken wat bij je past. Het was gezellig, lekker hapje gegeten, wat geshopt en daarna nog een lekker Coffee Ice shake en weer naar huis. De next day was het Homecoming Day op Erben zijn school, dus gekleed in rood/goud. Nou is rood niet zo'n probleem maar gouden kleren hebben we niet hahaha. Ivo en ik hadden een afspraak met Mrs. Coffey i.v.m. Erben. Niet vanwege concerns maar we waren er niet op de schoolavond omdat we toen de receptie hadden van de Universiteit. En even je gezicht laten zien is altijd netjes vind ik. Erben doet het erg goed op school. Da's duidelijk, en hij heeft het ook nog eens erg naar zijn zin. Ze was erg lovend over hem, met name omdat Engels toch zijn tweede taal is. Er zijn geen verzachtende omstandigheden voor een international. Hij doet mee met de rest, en wordt beoordeeld als iedereen (gelukkig maar).

Bij Mathematics zie je 8 staan, dat komt omdat hij in 7th grade zit, maar met 8th grade Math meedoet. Knap hoor. De dingen die hij moet doen is toch compleet andere stof dan wat hij achterliet in groep 8. Dat gaven wij ook al aan bij Mrs. Coffey dat het voortgezet onderwijs voor ons ook allemaal nieuw is. Erben wil graag High School hier afmaken. Maar hij moet hierna nog 8th grade doen en 9th grade is High School t/m 12th Grade. Ach, zover zijn we nog niet. Van Jesper krijgen we ook nog een rapport maar zijn scores voor Reading A- voor Writing A voor Mathematics A+ voor Science een D en voor Social Studies een B.

Het niveau ligt hier op deze school wel iets hoger dan wat we gewend waren in NL. Veel meer huiswerk en de reden dat hij een D heeft voor Science is omdat het veel complexe woorden heeft (waar ik zelfs een woordenboek bij  gebruik) en hij stof krijgt die Erben in groep 7 en 8 kreeg. Maar dat komt allemaal goed. Er worden veel tests gedaan, we kunnen de resultaten elke keer bekijken via My Data. Maar hij doet het zeker niet slecht volgens zijn leraar. Voor iemand met Engels als tweede taal doet hij het beter dan menig klasgenootje. Dus wederom trots ook op Jesper. Hij heeft de woensdagmiddag ook geen vrij, hij zit elke dag op school van 8.20-15.00 en heeft een half uurtje pauze. Daarnaast besteed hij nog zo'n 3 uur aan NTC online voor zijn Nederlands. En is gestart met de Mile club op woensdag na school. Dan gaan ze nà school joggend de heuvel af naar het stadium (dat is een Mile) en rijden ze met een bus terug. Op donderdag na school doet hij mee met de "strategies club"  van 15.00-15.40. De week is voor hem ook goed gevuld, en ik moet heel eerlijk zeggen dat het huiswerk niet altijd vanzelf gaat. Maar goed daar zullen meer ouders last van hebben. Afgelopen vrijdag ochtend hebben Ivo en ik voor het eerst ook samen door de MCX gelopen (Marine Corps Exchange) daar zit ook de Starbucks. Dus eerst even lekker een kop koffie gehaald. Ik had vorige week een leuk (nep)leren jasje van Guess gekocht, maar nu hadden ze 20% Columbus Day sale. Dus heb ik de bon en jasje weer meegenomen en ik zei "ik wil het jasje graag terugbrengen en weer kopen maar dan met de korting" . No problem M'am, het geld werd zo weer op mijn bankkaart gezet. Toch leuk ! En daar ben ik ook geslaagd voor mijn jurk ! Of all places !

We hebben op tijd gegeten want 's avonds was er een Home Coming Football Game in het Stadium. The Quantico High School Warriors tegen Kentson Forest.

 Ze hebben dik verloren, maar het was leuk om de wedstrijd te zien, en om de spelregels een beetje door te krijgen. Dit is echt een typisch Amerikaanse sport. Sport en School is sowieso erg met elkaar verbonden. Maar zeker op Middle/ High School niveau erg competitive . Met andere woorden, je kunt wel bij het Football of Basketball team willen, maar er zijn try outs en de beste komen daarbij. Tijdens de rust werden de Home Coming Queen en King gekozen. Very Obvious waren dat de Quarterback van het team en de dochter van de Base Commander. Dûh, wat een surprise. Maar dit is wel wat ik leuk vind aan het Amerikaanse schoolsysteem. De Homecomings, het Ball etc. We komen er steeds meer in, in the American way of life. To be continued.....xoxo Quantico