Letter From Santa...

Dear Erben and Jesper,

You asked a really good question, "Are Mom and Dad really Santa ? " We know that you want to know the answer, and we had to give it careful thought to know just what to say. The answer is NO. We are not Santa. There is no one, single Santa. We are the people who will fill your stockings and choose and wrap the presents under the tree-just as you will do for your kids someday.
This could never make any of us Santa, though. Santa is lots and lots of people who keep the spirit of Christmas alive. He lives in our hearts-not at the North Pole !
Santa is the magic and love and spirit of giving to others. What he does is teach children to believe in something they can't see or touch. Throughout your life you will need this capacity to believe in: yourself, in your family, in your friends, and in whatever you want to believe in, no matter what religion..
You'll need to be able to believe in things you can't measure or hold in your hands.
Now you know the secret of how he gets down all those chimneys at Christmas Eve: He has help from all of the people who's heart he filled with joy. With full hearts, people like Mom and Dad take our turns helping Santa do a job that would otherwise be impossible. So no, we are not Santa. Santa is love and magic and hope and happiness. We are on his team, and now you are too.
We love you, and we will always will,

Love,

Mom and Dad

Countdown naar de Kerstvakantie !

En toen was het bijna Kerst, de laatste maanden zijn omgevlogen. Elke dag genieten we van het feit dat we hier wonen, ook al is het maar tijdelijk. Maar elke dag gebeuren wel weer dingen, al zijn ze soms heel klein, maar wel dingen die het verblijf hier bijzonder maken ! Soms worden we ook met de realiteit geconfronteerd en realiseren we ons ook wat we missen, bij het horen van een bepaald liedje, of we krijgen een kaartje of een pakketje en dat is dan meer dan een pakketje. Dat is een doos met emoties ! Maar that's the life we choose to live ! Maar dankbaar zijn we zeker, in many ways !

Afgelopen maandag had ik weer een afspraak bij de Orthodontist. Vind ik nooit vervelend, ook al voelt het de eerste dagen erna of ik een flinke dreun op mijn mond heb gekregen. De dag van tevoren krijg ik een berichtje dat ik een afspraak heb en kan ik hem ook bevestigen of eventueel verzetten. Deze keer werd er wat ruimte gecreëerd tussen de onderste 6 tanden, met een soort vijl. Was niet pijnlijk, alleen een raar geluid. Daarna werd alles weer aangedraaid en met groot elastiek vastgezet. Ik kan ook weer gitaarspelen hahaha. Maar het ziet er nu al mooi uit en ik heb geen dag spijt gehad. Al kan ik wel uitkijken naar de dag dat hij eruit gaat en dat ik weer breeduit kan lachen op foto's en naar mensen. Het team van Dr. Lupi is zo attent, lief, behulpzaam en er word heel duidelijk uitgelegd wat ze gaan doen. Ik kreeg daarna een behandeling mee voor thuis (0mdat er wat glazuur geschaafd is moet dat ook weer beschermd worden) en daarna ben ik naar de overkant gelopen om een afspraak bij de tandarts te maken. Erben is nu flink aan het wisselen en zal ook een beugel moeten, maar hij ziet er de voordelen van. Een mooi gebit !

 Daarna ook nog even snel de Dollar store in voor Tasjes en wat kleine dingen, beetje Xenos achtige winkel, maar je gooit makkelijk je mandje vol. Ivo heeft gelukkig verlof dus kon TJ van de bus halen. Hij heeft dan wel verlof maar kan nu al zijn tijd besteden aan zijn Masters. Daar gaat ook de nodige tijd inzitten ! De kids en ik moesten nog allemaal een 2e dosis (ik de derde) Hep A,B hebben, dus we zijn 's middags ook nog even naar de Naval Health Clinic gereden. We hadden tegen Terje gezegd dat hij er maar 1 moest, maar A en B ging bij hem niet in een cocktail dus kreeg hij een stereo prik in beide benen. Hij gaf geen kick maar de blik naar de nurse zei genoeg ! Maandagavond had Jesper nog een meeting van de Boyscout en kreeg hij zijn Outdoorsman en Nutrition en Citizenship badge en ook nog zijn Whittling chip award, dus mag hij ook een zakmes hebben. Lees meer over de scouts als je op deze link klikt : Webelos scouts

Hij vind het erg leuk, en heeft ook al enorm veel geleerd. De regels zijn streng maar dat mag ook.

Dinsdagavond had Jesper zijn concert, er werden leuke kerstnummers gezongen en Jesper deed goed mee. Op Jesper zijn school zijn alleen de groepen 6 en 7. Dus de school is ook niet erg groot en de klassen zijn ook niet supervol. De aula zat in elk geval wel vol, en wij zaten achteraan bij de taart. Na het concert kregen de kids taart van de PEA (de Ouder Vereniging) en daarna gingen we naar huis. Woensdag..wat deden we woensdag, de dagen zitten vol dus ik moet soms gewoon even in mijn agenda kijken. Ivo en ik zijn eerst een uur gaan hardlopen in het bos, heerlijk. Herten gezien en lots of eekhoorntjes. Buiten het huishouden, boeken lezen (Ivo) en wassen draaien komt er zeker nu we de kerst naderen weer een taak bij. De small gifts for the teachers. Ik deed dat in NL al, maar de waardering voor leerkrachten is hier heel normaal. Geen grote kado's maar een handpicked gift. Een doosje bonbons of bijvoorbeeld een leuke mok. Ik ben bij Marshalls goed geslaagd voor een Mega cappuccino mok, voor geen mega prijs.

Home is where something good is always brewing. 

Voor de leraar van Jesper heb ik een doosje chocolade sterretjes uit Holland (gekocht in de US) en een pet van het Korps Mariniers. En dat vind hij zeker weten leuk. Weet ik uit gesprekken met hem.  De Guidance Counseler kwam van de week ook nog even naar ons toe met de woorden "Jesper is so special, so sweet, we're so lucky to have him here at Burrows" . Daar sta je dan als moeder met je mond vol tanden (in mijn geval met veel ijzerdraad). Leuk dat er zo makkelijk complimenten gemaakt worden. Voor die en diegene heb ik ook gewoon een aardigheidje en een kerstkaart. Een stukje extra waardering zou in Nederland ook wel mogen naar de leerkrachten toe. Ze bepalen een groot gedeelte in de jeugd van onze kinderen. 

Teachers shape the future, one child at a time 

Vanmorgen ben ik even met Ivo samen naar de MCX gegaan, zie het maar als een soort V&D van de basis. We hadden van mijn zus nog een giftcard van de Starbucks gekregen dus daar hebben we eerst samen van genoten. Daarna hebben we onze taak als Santa's helper vervuld !

Om 12 uur moesten we terug zijn voor Terje en de rest van de dag heeft Ivo aan zijn Masters kunnen werken. Ik ben aan het eind van de dag wel even gaan Crossfitten ! Soms wil je gewoon weer even een uitdaging aangaan. Eerst een warming up downhill en daarna naar het stadium. Daar heb ik mijn schema afgewerkt (rennen, push ups en squats) en daarna (bijna gesloopt) weer terug maar nu uphill. Er vloog nog een heli laag over (maar dat gebeurd hier heel vaak) Het was niet de groen/witte Presidentiële Heli, maar het geluid geeft me altijd kippenvel !

 Toen ik thuiskwam rook het heerlijk naar pasta groene pesto ! En kon ik na het douchen zo aanschuiven !

Morgen is het de laatste dag van School, Jesper heeft 's middags een Christmas party, Terje mag in PJ naar school, en zij gaan de Polar Express kijken met warme chocomelk en koekjes. Erben heeft niks bijzonders maar vertelde net dat hij geen tas mee mag voor zijn boeken. Waarom niet ? vroegen wij. Bij de announcemnets hadden ze gezegd dat ze geen tassen mee mochten nemen i.v.m het feit dat er word gezegd dat de wereld vergaat, en ze zijn bang dat mensen pistolen mee gaan nemen voor als er Zombies komen. Tuurlijk komen die morgen hahaha. Ik denk dat het een broodje aap is en morgen gaat hij gewoon mèt tas naar school. Normaal gesproken krijgen we om elke scheet wel een mail, maar hierover dus niet. Ik moet er wel een beetje om lachen. We gaan het morgen zien, en als de wereld vergaat dan was dit mijn laaste blog !

I truly believe The best is yet to come ! Dus lieve mensen geniet van de aanloop naar Kerst. We believe, and if you believe, you receive, if you don't, you won't !

PS: Het verhaal bij dit speldje is het volgende. Ik had het USMC speldje al een paar keer gezien. En ook al zit Ivo niet bij het USMC, zij zijn nu wel een beetje onze familie. En lijkt het nu misschien overdreven maar het is hier heel normaal om zoiets te dragen. Familie en werk zijn hier meer verbonden, ook omdat we op de basis wonen. Die verbondenheid heeft zijn voor en nadelen. Wij maken daar de voordelen van mee. Dus ik had degene gemaild waar ik zo'n pin kon bestellen toen kreeg ik dit opgestuurd met de volgende tekst , needless to say I was thankfull !

Dear Mary-Ann,

Thank you so much for your kind words.

I'm flattered, I offer this pin to you, as a gift.

We are honored to have you and your husband serve with us.

12 Days of Christmas....

En zo naderen we het eind van het jaar alweer bijna. De kinderen hebben nu een druk schema met concerten, party's schoolreisjes etc. Dus we zijn veel met de kinderen op pad en vooral ook veel op school.
Toen afgelopen vrijdag dat bericht kwam van het bloedbad in Newtown, CT was iedereen zich dat erg bewust. Natuurlijk is het niet de eerste keer dat dit is gebeurd en de eerste reactie is altijd dat er een wapenverbod moet komen. Maar het is nog altijd een 'mens' die de trekker overhaalt. Ook deze jongen was mentaal niet in orde, en lees ik nu overal dat ze ook daarin tekort schieten (letterlijk en figuurlijk) Er zouden zeker strengere regels moeten komen, maar het kan en mag geen symptoom bestrijding zijn. Je lost het probleem niet op. Maar het raakte me wel degelijk, zeker de beelden van de ouders, de wanhoop in hun ogen, verschrikkelijk, het is je ergste nachtmerrie.
Wij krijgen hier ook mails van school, dat er op alle fronten opvang geregeld kan worden, als kinderen een gesprek willen en ook de verzekering dat ze er alles aan doen om onze kinderen in een zo veilig mogelijke omgeving les te geven. Hier op de basis hangt onze vlag halfstok, de ouders, familie en collega's gaan door een hel momenteel. En er zal nog veel over gepraat worden...nu al zeker met sociale media gaat het snel een eigen leven lijden....
Ik heb een stukje op mijn FB gezet wat mij aanspreekt,...even een klein stukje....:!

Hey kids. You. The Ones that left us today. The ones who experienced the worst that humantiy can do. You little angels who closed your eyes in a living hell this morning. I'm so, so very sorry that this world didn't give you a chance. And there's nothing good about that....
Afgelopen woensdag kreeg onze Toddler Terje een award, een CARES assembly award. Alle letters staan voor iets en TJ kreeg een award voor Effort ! Mooi hoor, hij wist natuurlijk niet dat ik er zou zijn dus de verrassing was groot ! Ik schiet dan regelmatig vol, emotionele kip die ik ben. Bij de Pledge of Allegiance en daarna bij het zingen van de kinderen. En daar ging mijn kleine stoere vent het podium op en nam zijn award in ontvangst. Hij was de enige uit zijn klas die die award kreeg. Er valt wat voor te zeggen, het stimuleert wel en ze zijn erg competitive en streven naar mooie resultaten. Always do your best, dat wordt gezien en ook beloond. Met de intentie dat het ook anderen motiveert. Daar zijn ze hier erg sterk in, brengt mensen wel verder in dit leven. En dat is 1 van de redenen denk ik dat de American Dream bestaat. Dat mensen geloven in Believe + effort= succes ! Ik vond het bijzonder om erbij te zijn !

Daarna ben ik nog even naar de MCX gegaan en heb lekker koffie gehaald. Daarna weer naar huis en 's avonds hadden we het concert van Erben ! Erben zit in beginning band en speelt percussie. Nou is percussie veelzijdig, maar hij vind het erg leuk. Het was in de High School Gym. Ik heb altijd het gevoel dat ik op een filmset loop. Want de dingen van Middle High School zijn zo bekend van TV. Maar goed, Mrs Settle is erg trots op haar studenten die bijna allemaal straight A's halen in haar klas. Ivo en ik waren supertrots natuurlijk. Op het feit dat hij zo well adjusted is en het goed doet op school ! Erben staat helemaal rechts !

Donderdag had Jesper zijn interview op school. Het was allemaal goed gegaan, het enige waar hij het antwoord niet op wist was vraag 10 de laatste vraag:

What do you think makes you different from other students who are not in a military Family ?
Dus naarmate ik er wat dieper op in ging snapte ik het wel. Hij vind dit gewoon normaal, dit leven is wat hij gewend is. Hij weet ook niet beter dus vind dit normaal. Maar hij had een goed gevoel over het interview. Ze waren maar met twee leerlingen, dus ik ben heel benieuwd naar het eind resultaat.
Maar goed donderdag was ook mijn dag uit. Nadat ik Terje op de bus had gezet, ben ik naar m'n Noorse vriendin gelopen en reden we met nog 2 andere dames naar de parkeerplaats bij de Bibliotheek. Daar stond de bus al klaar voor alle Internationals. Zo reden we naar The Marine Barracks waar de Home of the Commandants is. We waren uitgenodigd door Mrs Amos, de vrouw van de Commandant van het USMC. Haar man is de 35e Commandant. Het was erg gezellig en het is een bijzondere vrouw ! Dankzij haar ben ik destijds toen we in Camp Lejeune woonden bij de Key Volunteers gegaan. Dat is het thuisfront comité van het USMC. Ik heb haar dat ook verteld, ook de vrouw van (destijds) Overste Mullen zat bij onze groep en het is bijzonder om dan weer even samen te komen en die verhalen te delen. Momenteel is Generaal (ondertussen alweer wat rangen hoger) Mullen de president van de Universiteit hier op de basis.

Het huis is erg mooi, en via de achterkant kijken ze op "The parade deck" . De beneden verdieping is meer voor officieel ontvangst, de eerste verdieping is privé en helemaal boven is voor gasten. We mochten dus overal kijken, zelfs een blik in de slaapkamer en de studeerkamer ! Daar hing wel een lint voor maar de deur stond wagenwijd open. Erg gastvrij en bij haar is het "what you see is what you get" geen act dus. Ik heb genoeg dames meegemaakt bij wie dat wel het geval is. Leuk schoolreisje voor mij dus.

 

"s Avonds hadden we nog een receptie in Prince William County, waar we als gast van onze Base Commander waren uitgenodigd. Beetje 'waist of time' maar Terje was erg blij met de komst van Santa !
Foto volgt nog...

Vrijdag ging Jesper op Schoolreisje naar DC. Eerst naar het Indian Museum en daarna naar de Botanical Gardens en daarna naar de tuin van het Witte Huis. Ik dacht eerst dat je ook het Witte Huis in zouden gaan maar  dat was niet het geval. Ik denk ook dat ze wel wat beters te doen hadden vrijdag. Hij had het naar zijn zin gehad. Hij kwam om 16.15 thuis en om 16.45 liepen we weer terug naar school voor de  Film. Er was Film-night op school. Arthur Christmas draaide. Er was pizza van Domino's en popcorn en drinken en snoepjes. Iedereen had een kleed meegenomen en daar lagen de kids heerlijk film te kijken. De gesprekken van de ouders gingen met name over de tragedie van CT. Ook al is de staat CT hier een aardig eind vandaan, het is volop in het nieuws. Zaterdag had Jesper een feestje van een Australisch vriendje, en ging hij eerst naar de IHOP (International House of Pancakes) en daarna naar The Hobbit. Hij vond het helemaal geweldig. Erben was die nacht al blijven slapen bij een vriendje. Zaterdagavond hebben we TJ op tijd op bed gelegd en hadden we hier buiten een Fire Pit. Met een aantal buren bij elkaar, hier achter bij de garages, wijntje erbij, kaas en chocolade en goed gezelschap. Dit soort dingen word veel gedaan en dan voelt het alsof we hier al jaren wonen, zo relaxed als dat het gaat. Vandaag was het zondag en was het begin heerlijk relaxen en 's middags zijn we naar Costco gereden, soort Sligro. Erben was erg blij met de kilo Goudse kaas. Ik was erg blij met de gerookte zalm, bijna zo'n 7 ons....lekker op wraps, en vooral voor een goede prijs. We hadden van onze Noorse vrienden al de tip gekregen. En zij weten wel wat goede zalm is. Daarna zijn we lekker een hapje Mexicaans gaan eten. (volgens Mexicanen niet als de echte Mexicaan) maar ik vond het heerlijk, en zo ook de rest van de familie. Was even gezellig !
Ivo heeft nu al vrij en kan deze week hard werken aan zijn Masters. Ik ga morgen weer naar de Ortho en de kids tellen af naar de vakantie.....Tot het volgende blog, be safe, en hug your children a little more tonight !

Deck the halls and Kerst stress !

Hier weer een update vanuit Quantico. We zijn hier alweer 5 maanden, af en toe voelt het aan als gisteren maar soms ook alsof we hier al 'weet ik hoelang' wonen. Omdat alles al zo vertrouwd is en er routine is. Al vind ik het een heerlijk vooruitzicht dat de routine even onderbroken wordt door Kerstvakantie. Ivo's verlof begint a.s vrijdagmiddag en de kinderen moeten volgende week nog naar school. Maar aangezien we enorm veel te doen hebben zullen die laatste dagen omvliegen. Wat hebben we zoal gedaan sinds het laatste blog tot nu ? Afgelopen vrijdag waren we bij de Noorse familie uitgenodigd om te komen eten. Daar waren tevens de Engelsen, Spanjaarden, en de Fransen. We werden ontvangen met heerlijke Glühwein en we hebben daarna heerlijk gegeten. Terje (de Noor) had heerlijk gekookt, en het hoofdgerecht was natuurlijk zalm, erg lekker. Het werd laat die avond. Lise mijn Noorse vriendin maakt ook zilveren sieraden zelf. En nu was de uitgesproken gelegenheid om haar sieraden te bekijken. Het is one of a kind, dus er is geen massa productie en ze maakt alles zelf. Prachtig, en daar kwam ik 'de' armband tegen waar ik meteen weg van was. Ik zal een keer vragen of ik er foto's van mag maken want ik weet zeker dat het in de smaak valt bij velen. Ik kocht de armband en Angela onze Engelse vriendin kocht een paar oorbellen. Ik heb zelf ook nog wat oorbellen op het oog, maar deze tijd lijkt het toch wel alsof het geld verdampt !

Afijn, wat ik al zei het was laat toen we terugliepen naar huis. Met de jongens was alles goed gegaan, die vinden het natuurlijk helemaal niet erg dat we af en toe weggaan. Nou was dit een paar huizen verder, en lag Terje al op bed. Zaterdag moesten we ook weer op pad, want Jesper zou meelopen met de Webelos scouts in de Dumfries Christmas parade. Gelukkig kon hij meerijden met de Den leader die hier in de straat woont, dus konden wij nog even snel naar de Commissary (soort AH) Want er zouden vrienden komen brunchen zondagochtend en er was een NL collega van Ivo over uit de UK (waar hij gestationeerd is), die ook misschien nog langs zou komen en dan wil je wel wat in huis hebben. Kleine wereld, die collega kwamen we al tegen op de parkeerplaats aldaar. Even gegevens en plannen uitgewisseld en daarna snel naar Dumfries voor de Parade. De zon was lekker doorgekomen en stonden we dus heerlijk in het zonnetje te genieten !

 





Het was dit keer een wat grotere parade, en ontzettend leuk, we wilden nog een foto maken van Jesper en zijn collega-Webelos scouts, maar hij liep aan de overkant snoep uit te delen en hij was voorbij voordat we er erg in hadden. Daarna ging hij met zijn vriendje mee om nog even bij de Mac te lunchen en reden wij naar de Basis terug om bij de Subway een broodje te halen en films te huren. "s Avonds hadden Ivo en ik van 6-9pm een Christmas party bij een Conference groep leider thuis is Stafford. Iedereen moest een kado meenemen voor "exchange" en die werden allemaal onder de boom gezet. Er was plenty eten en goed gezelschap. Niet iedereen was er maar wat er was, was gezellig ! Ze wonen prachtig en wat een huis wat een ruimte. Het mooie is dat soms het cultuurverschil even duidelijk word. Wat wij gewoon niet gewend zijn, ik heb er geen oordeel over, want 'they were raised that way, dus snap ik het'. Maar de gastheer liet op een gegeven moment zijn Motor zien, prachtig en ik vroeg of zijn vrouw graag mee ging als hij ging toeren. Maar hij vertelde dat zijn vrouw graag met haar pistool schoot. En vervolgens haalde hij 1 van haar pistolen uit het broodmandje op de koelkast. Oh, dacht ik lachend 'dit is weer wat anders dan het Nerf-arsenaal wat ik thuis heb liggen. Maar hier is dat normaal, alleen verwachtte ik dat totaal niet bij haar. Ze gaan er hier dan ook anders mee om, maar apart is het wel. Daarna deden we het Gift Exchange spel en daarna gingen eigenlijk de meesten naar huis. Wij hadden ondertussen al afspraken gemaakt met Ivo zijn collega en hebben hem onderweg naar huis even opgepikt. Daarna kwamen ook Tim en Marianne langs want die kenden hem ook. En dat is dan toch wel gezellig als er Nederlanders komen, je ziet elkaar niet vaak dus er zit zo een paar jaar tussen. Maar gezellig was het wel, maar het werd weer laat voordat we daar erg in hadden. De volgende dag kwamen vrienden uit NY langs, gezellig brunchen. Dus toen ik zondagochtend in de spiegel keek leek het alsof er een trein overheen was gereden hahaha. Wij hadden J & J ook al bijna 4 jaar niet gezien, maar ook met hun pakken we altijd de draad weer op en is het meteen als vanouds. We hebben dan ook afgesproken om Oud en Nieuw bij hun te vieren. We gaan er eind December naartoe, en exploren de omgeving en slapen bij hun in huis. Leuk, daar hebben we heel veel zin in ! Afijn zondagmiddag waren we niet veel waard hahaha lekker moe maar zeker voldaan. Helaas geen foto's gemaakt :) En dan is het weer maandag. 's middags had TJ nog een playdate met Elena, zijn vriendinnetje van school. Maandag was ook de Korps verjaardag. Alweer 347 jaar, en dat gingen we vieren bij de Kolonel thuis in Potomac.

Ik had een flesje Jarhead Red meegenomen met een mooie Iwo Jima Memorial embleem op het etiket. Er waren natuurlijk met name NL mariniers uitgenodigd en ook wat buitenlandse gasten. Ze hebben ruimte voor 40 man, maar nu was het een kleiner aantal, wat het meteen wel gezellig maakte. Genoeg bekenden in elk geval. De tafel indeling was zo dat je in elk geval niet naast je echtgenoot zat. Ivo zat ergens in het midden en ik zat aan de buitenkant tussen 2 Kolonels, eentje uit Zweden en de andere van het USMC. Dus geen NLs kletsen voor mij. Op zulke momenten ben ik blij dat ik een woordje over de grens praat en al wat langer meeloop in het militaire wereldje. Ik kan me gelukkig wel aardig redden maar in eerste instantie denk ik toch 'help'. Er is nog wel een foto gemaakt maar die volgen nog, die zouden doorgestuurd worden. maar het was leuk gezelschap en het eten was voortreffelijk. Ze wonen in een erg leuk huis en de aankleding was sfeervol. Voldaan zijn we weer naar huis gereden.
Vandaag hadden we niks gepland maar na een aantal drukke dagen heeft de was ook niet stil gelegen.
Morgen heeft Erben zijn optreden met de 'Beginning Band'. Maar ik heb 's morgens eerst nog de Award uitreiking van Terje, geen idee wat ik me daarbij voor moet stellen maar dan heb ik weer wat te schrijven hahaha. Donderdag heeft Jesper zijn interview voor School en ga ik kijken hoe de vrouw van de Commandant van het USMC haar huis heeft versierd. Vrijdag heeft Jesper een fieldtrip naar het Indian Museum in DC, daarna gaan ze naar de Botanische tuin en daarna een bezoek aan het Witte Huis en gaan ze als het goed is de boom bekijken waar de ornamenten inhangen die zij gemaakt hebben. Gôh, weer even wat anders dan de de Kinderboerderij hahaha LOL. En zo staat de agenda vol met bezigheden. Voor het hele gezin. Vervelen doen we ons zeker niet....Voor we het weten staan we aan de vooravond van 2013.

Tot het volgende blog, bedankt voor het lezen . Nog even een foto van hoe ons huis en de straat er nu uitziet. Kaal, maar nog steeds vind ik het mooi !

Holiday Season 2012

Vanaf Thanksgiving gaan we in een sneltreinvaart af op het nieuwe jaar, de socials, Christmas party's en andere Ceremonie's vliegen ons om de oren. Soms moet ik echt in mijn agenda of zelfs op FB spieken wat er gebeurd is de afgelopen dagen. Natuurlijk hebben we de boom na het omzagen helemaal opgetuigd, en we zijn erg blij met het resultaat. Buiten bij de voordeur hebben we nu verlichting hangen, achter op het deck hebben we verlichting. In de slaapkamers van de boys staan ook boompjes, gezellige tijd weer.

 

Alle versieringen gaan al jaren mee en elk jaar komt er wat bij. De ballen komen nog bij de bloemist vandaan uit Budel, al de Americana en patriotic ornaments komen uit Camp Lejeune en omstreken. Er hangen ook versieringen die gekocht zijn in Lemmer maar wel in dezelfde kleurstelling. En natuurlijk hangen er houten en echte candy canes in. Ook te koop bij de Xenos, maar wel typisch Amerikaans. Ze zijn erg lekker btw.
Kransen overal, beetje nepsneeuw hier en daar, maar vooral de geur van Apple Cinnamon cider maakt het plaatje/praatje/geurtje sfeer compleet !
Afgelopen woensdag had Ivo examen. Dan moet hij inloggen op een website en vervolgens komt daar om 9 uur het examen op te staan. Het gaat erom dat je in een bepaalde tijd een planning moet kunnen maken, onder druk dus beslissingen moet nemen. Het examen duurde van 9-15.00 en daarna was hij er ook wel klaar mee. Zelden zie ik hem met een gestreste blik in zijn ogen. Resultaat hoorden we gisteren, en zijn hele CG is geslaagd. Er waren 2 opties pass or fail, zoals altijd bij een examen. Maar niet verbonden aan een cijfer. De dag daarna werd goed gemaakt door een fieldtrip met de Internationals naar The White house, Library of Congres en het Capitol ! Met de meeste tripjes mogen de echtgenotes niet mee (In Februari naar NY gelukkig wel :) ) Dit is een foto gemaakt op onze IMS party maanden geleden maar wel even leuk om te laten zien, de heren en de dames !

Niet iedereen staat erop, maar dit zijn wel de meesten. Met de meesten hebben we goed contact omdat we ze regelmatig zien, sommige komen nooit. En met sommigen heb je gewoon geen klik of is er een taalbarrière. We hebben veel contact met de andere buitenlandse LO's dat is de functie die Ivo volgend jaar gaat doen. Ook omdat ze hier in de straat wonen. Ivo zit volgend jaar in een gebouw, in een kamer ergens in een kelder, zonder ramen, en dan is het prettig als je met collega's zit waar je wel wat meer mee hebt dan alleen maar hallo en dag zeggen. Maar dat is zorg voor volgend jaar.

Afgelopen zaterdag hadden we dan het Progressive Diner wat we hadden afgesproken tijdens Halloween night. 5 Gezinnen, en iedereen maakt iets. We begonnen bij ons thuis. Ik had er een Italiaanse draai aangegeven. Eerst om te proosten een Prosecco, daarna warme ansjovis dip met vers brood, mozzarella en kleine pomodorie tomaatjes met verse basilicum en prosciutto met meloen.

 





Daarna naar de Fransen Catherine en Emanuelle, daar aten we heerlijk pompoen soep, weer met vers brood en een lekkere wijn erbij. De sfeer was goed, er werd smakelijk gegeten en gelachen. Toen was het tijd om een stukje verder te lopen richting de Noren Frode en Ingvild, die hadden 'natuurlijk' zalm op het menu staan. Ik heb bijna mijn bord leeggelikt hahaha. Wrap met cream cheese en zalm, sushi zalm, en gegrilde zalm. Maar eerst een toast met Aquavite, poeh hé sterk spul ! Maar het werd natuurlijk wel nog gezelliger.

Daarna naar de Amerikanen in het midden van de foto, Jeff and Nagelle, zij hadden heerlijk Tajine met kip gemaakt, smullen weer. Met een goed glas wijn erbij smaakte het weer prima. Iedereen had met zorg de maaltijd bereid, en de sfeer was bij iedereen anders, maar het is wel heel erg leuk omdat we allemaal in een zelfde huis wonen, een corner townhouse zoals ze het hier noemen, maar iedereen richt het naar eigen smaak in. Toen was het tijd voor koffie en dessert, chocolade taart en ook allerlei soorten kaas en weer een glaasje champagne om de avond af te sluiten. Iedereen ging voldaan naar huis, waar nog het een en ander opgeruimd moest worden. Onze jongens hadden zich prima vermaakt, Terje lag heerlijk te slapen en zij hadden Men in black 3 gekeken, die hadden we gehuurd voor ze!

Zondag was er een parade in Quantico town, daar zijn we even gaan kijken. Was erg leuk. En 's middags begon om 4pm de ceremonie voor het verlichten van de boom. Die uiteindelijk pas om 6pm aangaat. Maar er is koffie, warme chocomelk, hotdogs, pretzels en speelt een band er is voor de kinderen een bouncing castle etc. Om 5pm kwam de Kerstman en zijn vrouw aan met de brandweerauto van ons 'dorp'.

Ik kan hier zo van genieten, Terje was er ook helemaal vol van, wilde graag in de rij om bij Santa op schoot te zitten. Hij krijgt dit natuurlijk volop mee vanuit school, dus Sinterklaas hebben we een beetje achterwege gelaten. Het is anders wel erg veel van het goede. En dan snappen ze er niks meer van. Toen was het moment daar dat tijdens wij in de rij stonden, even snel de boom aan werd gedaan. Iedereen telde af van 10 naar 1 en ohhh en ahhh daar waren de lampjes aan en de ster ! Koud was het niet, de temperaturen blijven maar boven de 15 graden deze week (we hebben zelfs 23 graden gehaald afgelopen dinsdag) Terje kijkt wat beteuterd want hij wilde uiteindelijk graag bij Mrs Claus op schoot.

En toen doken we van Zondag op Maandag de ziekenboeg in. Terje werd huilend wakker 's nachts, en klagen over oorpijn. Dus ik ben maandag met hem naar de Navel Health Clinic gegaan hier, een soort huisartsen praktijk. Daar werd hij vriendelijk onderzocht door een arts. Zo grappig want na een heel gesprek was de arts heel verbaasd toen hij Terje vroeg hoe hij heette dat Terje zei "TJ" en vervolgens vroeg hij wat meer en zei ik dat ik het even zou vertalen. En toen kwam de veronderstelling "oh you're not from the United states. Where are you from, and why is it,  that your Englisch is perfect (nou ...eh perfect) ! Grappig ! Maar we zaten te wachten en toen begon ergens op de eerste verdieping de Marine Corps Band te spelen, en je hoorde overal mensen meezingen, dat was zo leuk. Dat zijn van die kleine momentjes dan geniet ik van het feit dat ik hier woon, want het leven hier is wel zo anders als wat ik leefde in Waddinxveen. Niet in de zin van beter of slechter, maar anders :) Maar dit nummer hoorden we:

Baby, it's cold outside !

Ik heb de versie van ELF gelinkt, ik moest daar meteen aan denken.

Affijn, ik kreeg druppels mee voor de pijn in zijn oor, en een drankje om te verstopping in de KNO area wat los te maken. We liepen daarna naar buiten en ik liep te rillen en had het koud. Stapte in de auto en zag dat het bijna 20 graden was. Nog niet thuis of ik voelde me echt beroerd worden, alsof ik vreselijke spierpijn had en een hoofd dat aanvoelde alsof het uit elkaar kon barsten. Dus Terje en ik zijn beide in bed gekropen, daar zijn we gebleven. Niet veel gegeten...gelukkig daarna wel een goede nacht gemaakt.

En woensdag wilde TJ naar school, dat ging prima ! Vandaag ook weer, hij voelt zich goed. Heeft ook geen koorts gehad, had alleen dat ene verstopte oor en dat doet zeer, maar het gaat steeds beter.

Ik ben vanmorgen ook weer eens lekker een rondje gaan rennen, het was een stuk frisser, maar wel met een zonnetje. Even die bacteriën uit mijn lijf. Maar toen voelde ik wel dat mijn lichaam even een tikje had gehad. Dat gevoel daarna en zeker na de douche daar heb ik het voor gedaan. Ik voelde me wel een stuk beter. Dus op naar verder herstel, want er staan genoeg in de planning voor de komende tijd. A.s vrijdagavond een etentje bij de andere Noren. Zaterdag een Christmas party. Zondag komen vrienden brunchen die in NY gestationeerd zijn. Maandagavond een diner ter ere van de Korps verjaardag bij de Kolonel thuis in Potomac. And so on....ik heb nog maar niet verder in mijn agenda gekeken. We willen graag nog even weg rond/met kerst, maar nu lijkt het heel aantrekkelijk om gewoon thuis te blijven. We'll see.

Nog wel even een leuk bericht, we kregen enige tijd geleden dit mailtje:

Dear Parent,

Your child Jesper has been recommended by Mr. Ankersen to participate in a filmed interview about being a Military Child.  The Quantico Base School Liaison office will be filming/featuring 10 students from Burrows Elementary School in the video which be shown at the beginning of a county-wide 2013 Education Symposium.  Attending the symposium is a group of about 200 counselors, teachers, and administrators from Prince William, Stafford, and the surrounding community.  The video will also be featured on the Quantico.USMC website—please see the link below.  The filming for the video will take place before Christmas Break.  

Erg leuk, en ik ben erg benieuwd, wordt vervolgd dus. Als het eenmaal af is zal ik het hier op het blog plaatsen ! En ook TJ word even in het zonnetje gezet volgende week. Hij weet nog van niets, ik was het hardop aan het voorlezen en toen kwam ik bij het stukje dat TJ nog van niks wist hahaha. Geen idee wat dit precies is maar ook natuurlijk hartstikke leuk voor hem (en stiekem ook voor ons )

Sinterklaas is weer naar Spanje, dus NL kan zich ook op maken voor de Kerstdagen. We willen eigenlijk een soort collage maken van gezinnen. Ook leuk voor onze kinderen om dat een beetje bij te houden. Dus willen we eigenlijk vragen of jullie een leuke gezinsfoto willen sturen naar :

moermanfamily@verizon.net

THANK YOU AND HAVE A FESTIVE DECEMBER

Thanksgiving, Tree Hunting....and Santa !

Er is alweer bijna een week voorbij, en ik moest echt even mijn agenda erbij pakken om te kijken wat we allemaal gedaan hebben deze week. Het was een korte schoolweek voor Ivo en de boys. Alleen maandag en dinsdag, de rest van de week waren ze vrij. Maandag had Jesper weer een meeting van de Webelos Boy scouts, hij heeft al een aantal badges verdiend (bobcat badge, hiking en physical fitness belt loops en een Aquia district fall camporee embleem), nu heeft hij een lijstje opgehangen op de koelkast met things to do. Van die klusjes, vuilnis buiten zetten, tafel afruimen etc. Heel normaal natuurlijk dat ze het doen, maar als hij genoeg kruisjes heeft krijgt hij ook zijn citizenship badge en beltloop. Geen idee hoe het allemaal bij de kabouters in NL heet. Maar hij heeft er enorm veel plezier in. Afgelopen maandag leerde ze een vuurtje maken. Prachtig om te zien hoe hij alle oaths in het Engels zegt. Hij kent ze allemaal uit zijn hoofd. Dinsdag ben ik weer naar Terje zijn school gegaan om te helpen met het Thanksgiving Diner van de kleuters. Alle ouders hadden eten meegenomen, en de tafels waren mooi gedekt. En daar kwamen alle kindjes binnen, verkleed als Indianen, pelgrims etc.

Terje was Indiaan, en zat vol verwachting te kijken wat er allemaal op zijn bord lag. Het smaakte allemaal prima, maar een bord vol om 10.15 krijgen ze niet op. Dus werd er hier en daar wat geprikt in het eten en dat was het hahaha. Het gaat om het idee, en daarna kwam het toetje, dat viel beter in de smaak. Daarna kon ik Terje meteen meenemen. Het gaat hier allemaal wel officieel, als ik kom meld ik me aan en krijg een visitors pas, mijn military ID laat ik achter. Ik meld in een schrift wat ik kom doen en het nummer van mijn pas. Bij het afmelden krijg ik m'n pas weer terug. Natuurlijk lijkt het snel 'gedoe' maar aan de andere kant vind ik het wel een prettig idee dat niet iedereen de school zomaar ik kan lopen. Dus Terje ging weer met mij mee naar huis, en hebben we buiten waar de bus al stond te wachten de bus chauffeur een fijne Thanksgiving gewenst.




"s Middags ben ik met Jesper (hij wil graag helpen hahaha) alvast wat boodschappen gaan doen voor Thanksgiving. Het viel mee met de drukte, en hetgeen wat ik moest maken kon ik alvast meenemen. Daarna heb ik samen met Jesper even langs de Starbucks gereden en heb ik voor ons wat lekkers te drinken gehaald. Raar eigenlijk want in NL zou ik dat niet snel doen, komt ook door de afstand denk ik, want ik rij toch wel weer een kwartier terug naar huis. Maar nu gingen we niet meteen naar huis, ik wilde Jesper nog even de plek laten zien waar ik met m'n moeder en zus ben geweest. En hij vond het geweldig.

 

Zo was de dag alweer om. Woensdag de laatste dingen halen en zijn Ivo en ik en Terje naar Fairfax gereden. En zijn daar goed geslaagd voor winterjassen voor de boys en zelf ook nog een leuke blouse voor beide in de Sale. Lekker een hapje gegeten bij de Panda Express en toen weer terug. Erben en Jesper waren bij hun Noorse vriendje Hallvard. Zal niet meevallen als hij volgend jaar zomer weer terug gaat naar Noorwegen. Maar misschien komen ze in ons laatste jaar terug als zijn vader misschien SAW (School of Advanced Warfighting) kan gaan doen. Maar goed daar denken we nog niet aan. Voorlopig zitten we tot onze nek toe aan allerlei festiviteiten en daar genieten we enorm van.
Donderdag was Thanksgiving Day. Dat zouden we vieren met zijn 25-en. Waarvan 10 volwassenen en 15 kinderen. Iedereen zou wat maken, wel de traditionele dingen. Er werd in de mail subtiel gezegd dat het waarschijnlijk niet nodig zou zijn om internationale gerechten te maken hahaha. Ik hou van tradities en dus ook van het eten wat erbij hoort. Al heb ik wel aardappeltjes à la Jamie Oliver gemaakt. Maar wel de 'Green bean Casserole à la Cambells", maar wel met uit NL meegebrachte gebakken uitjes. En de andere lading sperziebonen à la hoe wij ze zelf eten, roergebakken met uitjes, knoflook, en bacon (of soms met ham). Er waren 2 kalkoenen, 1 ham, aardappel puree, zoete aardappel puree, cranberry saus, maiskolven, stuffing, etc etc. Daarna de toetjes...to die for ! Het gezelschap was oergezellig, 3 Amerikaanse gezinnen en het Duitse gezin en wij. De kinderen vermaakten zich prima ook na het eten. De hond werd uitgelaten, er werden spelletjes gedaan en daarna film gekeken. Wij konden uitgebreid kletsen en vooral lachen. Ik kon het natuurlijk niet nalaten om te vertellen dat de Mayflower de boot die aan wal kwam, dat dat oorspronkelijk een Dutch Cargo fluyt was (Wikipedia) En dat veel pelgrims in Leiden gewoond hebben. Maar ik merk ook vaak dat de geschiedenis lessen vaak pas beginnen als de Amerikaanse grens bereikt is. Behalve onze buren die weten veel meer buiten de grens, hebben ook een andere politieke voorkeur dan de gemiddelde Militair. Maar dat maakt niet uit, de gezelligheid was er niet minder om. Ik vind het heel bijzonder om dan te midden van zo'n gezelschap te zitten wat je eigenlijk niet goed kent maar wat zo boeiend is en wat het zo ontzettend leuk maakt om te emigreren. Maar om ook hun achtergrond te horen, waar ze vandaan komen, de een uit Californië en de ander uit Indiana. Totaal andere staten. Amerika is zo groot en divers. Maar met een voldaan gevoel hebben we met een borrel de Dankbaarheids dag afgesloten.
De dag erna is BLACK FRIDAY, we werden al de hele week beladen met emails met welke kortingen er zouden zijn. En hoe laat de winkels open zouden gaan etc. Veel winkels begonnen al op donderdagavond, ook veel online acties. En je moet gewoon ook slim zijn en een soort vergelijkend waren onderzoek doen.
Want natuurlijk adverteren ze met acties, maar met name om jou als klant in die zaak te krijgen. Wij hebben heerlijk gerelaxt en hier en daar wat online alvast wat voorbereidend werk gedaan wat Kerst betreft. Maar het is nu een komen en gaan van acties t/m na de Kerst denk ik.
Er is altijd wel Sale of korting hier. Je betaald zelden de volle mep ! Dus vandaag ben ik toch maar even gezwicht en naar de MCX gegaan, want ik had een actie bon van 20% en Erben had zwarte schoenen nodig voor zijn optreden met de Beginning band groep ergens in December ! Daar zijn we goed voor geslaagd, en toen werd er omgeroepen:
"Dear costumers, in 5 minuten Santa will arrive by Firetruck" .....

Zo leuk, al die kids die daar stonden. Hij stapte uit, zette zijn voeten op de grond en hield zijn handen op zijn buik en zei "HOHOHO ! Geweldig ! Erben en ik zijn daarna naar huis gereden voor een snelle lunch, want daarna zouden we naar Evergeen Acres gaan om zelf een Kerstboom uit te zoeken en om te zagen. Altijd al Timber willen roepen (oftewel van onderen als de boom omgaat) LOL. Dus wij op weg naar de farm.

De weg erheen was al mooi. Het was niet al te ver. Je zet de auto neer en neemt een zaag mee en gaat gewoon een boom uitzoeken. Het is een groot veld met honderden bomen. Het was een mooi zonnetje vandaag, maar gistermiddag haalden we 18 graden, nu was het maar 5 met een straffe wind. Na een half uur toch een hele mooie gevonden. Alles is gewoon 1 prijs, maakt niet uit hoe groot. We hebben een Scotch Pine uitgekozen. Mooi groot, want we kunnen wel wat hebben hier in huis LOL. Nou heb ik waarschijnlijk wel meer ornamenten nodig om erin te hangen. Maar goed daarna omzagen en dan heb je ook wat.

Dan sleep je hem naar de weg, en komt de tractor met aanhanger jou en je boom ophalen. Weer aangekomen bij de schuur, schudden ze je boom leeg, naalden en eventueel spinnen etc.. Daarna mooi net eromheen en op het dak ermee. En een bekertje hot cider van het huis om weer warm te worden. Zo reden we weer naar huis. Eenmaal in de standaard zie je natuurlijk pas goed hoe hij eruit ziet. Maar we zijn er erg blij mee, mooi vol. En lekker dat het ruikt, zelfs boven ruik je helemaal de dennengeur (geen WC spray meer nodig hahaha) Morgen even lampjes halen en dan versieren maar met zijn allen. De boys vonden het geweldig om mee te helpen en om mee te helpen zagen, en slepen.

Mooie afsluiter van de dag ! Een huis gevuld met dennengeur en klaar voor de Kerst en alles wat daarbij komt kijken. Het huis is al aardig gevuld met Kerst, foto's volgen nog als het klaar is. Hier en daar in de buurt gaat ook de elektriciteits rekening omhoog. Overal verlichting, prachtig om te zien en een leuke tijd, maar dat vond ik in Nederland al, en hier dus ook. Het is wat je er zelf van maakt. Al zal dit jaar het Kerstdiner wel even anders zijn, aangezien we dat altijd met de Familie Boer en de Familie Bousaid vierden. Maar die traditie houden we in ere en pakken we weer op over een paar jaar. We wensen iedereen nog een fijne zondag en tot het volgende blog !

Thanksgiving lunch op School...saying Goodbye !

De week is omgevlogen en de visite ligt alweer bijna in hun eigen bed te slapen. Het was gezellig vertrouwd en ze hadden nog wel langer mogen blijven. We hebben mooie leuke dingen gedaan, en er blijft nog genoeg over voor een volgende keer (knipoog ;)) Deze foto is nog gemaakt afgelopen donderdag bij de Cracker Barrel waar we gezellig met zijn 3-en ontbeten hebben. Ik heb mijn moeder een CD van Alan Jackson gegeven. Bekend van het nummer Remember when en mijn zus een CD van allerlei country artiesten o.a Reba Mcentire  om een beetje sfeer op te halen als ze thuis zijn. Die muziek word ook in dat restaurant gedraaid en past gewoon bij Amerika.

Vrijdag was er op Terje en op Jesper zijn School een Thanksgiving lunch om precies dezelfde tijd. Aangezien Ivo in Norfolk zat kon hij niet mee. Gelukkig kon Conny naar Jesper zijn school en ik en Mama naar Terje zijn school. Voor mij de eerste keer, een school lunch in de Cafeteria ! We kregen het traditionele eten, Kalkoen, aardappel puree, stuffing, pompoentaart, en cranberries en mais. Voor Conny en mijn moeder ook leuk om de scholen te zien en de leerkrachten te ontmoeten.

Zo ontmoette Conny eindelijk de famous Mr. Ankersen. Jesper heeft een ontzettend leuke leerkracht. Hij is eigenlijk oorspronkelijk een science teacher en kan ontzettend leuk vertellen. Natuurlijk heeft hij zijn regels, maar brengt alles met humor. Prachtig om te zien hoe Jesper het naar zijn zin heeft op school. Ook al zegt hij dat hij geen vriendjes heeft in de klas, hij speelt met iedereen, ook hier in de buurt.

Op vrijdag hebben ze altijd School Spirit Day, dan doet iedereen (bijna dan) zijn school shirt aan. De Bulldog is het symbool van de School, maar ook van Chesty de Bulldog van de Mariniers (zie blog over het National Museum of the MC) 

Bij Terje op School aten wij dus precies hetzelfde. En het smaakte goed moet ik zeggen. Mijn moeder heeft ook nog even in de klas kunnen kijken, en alles laten zien waar hij mee speelt etc.. Zo mooi om te zien dat nu ik erbij was, Terje heel verlegen deed tegen Mrs. Hall. Maar ze vertelde me dat zijn Engels perfect is, van helemaal niets doet hij nu gewoon mee. Stelt vragen en praat soms nog beter dan zijn klasgenootjes. Zij was bezig met de rapporten te schrijven maar we hoefden ons verre van zorgen te maken. (deden we toch al niet, de kinderen zitten lekker in hun vel en dat vind ik bijna nog belangrijker dan hoge scores)

De rest van de dag hebben we lekker gekletst aan de keukentafel in afwachting van het telefoontje van Ivo. Hij kwam later aan dan gepland, dus hebben we lekker chinees besteld ! Lekker hoor, en toch weer anders dan in Nederland. Toen kwamen we op het idee om nog naar de film te gaan in Woodbridge. Wij hebben hier wel een bios op de Basis maar de nieuwste James Bond draait hier nog niet. Dus gingen we naar de voorstelling van 10pm. Gelukkig hadden we kaartjes gekocht online want het was uitverkocht. Ik kon naast Conny zitten en Ivo zat ergens anders. Anders hadden we helemaal vooraan moeten zitten, de mensen die daar gingen zitten, zijn ook halverwege weggegaan. Maar een aanrader, goeie boeiende film. Zeker het laatste stuk in Schotland. Voordat de film begon kregen we eerst nog een half uur previews, ik zeg heel eerlijk dat ik moest vechten tegen mijn slaap. Ik sta vroeg op voor Erben en maak zo lange dagen, laat gegeten, dus zware oogleden hahaha. We waren laat thuis maar zaterdag konden we rustig aan doen. 

Zo hebben we nog heerlijk uitgebreid ontbeten, konden mijn zus en moeder op het gemak koffers inpakken. En ben ik daarna met mams en Conny nog even naar het water gereden.

Na de lunch thuis zijn we om 14.30 richting Dulles gereden en konden ze zo inchecken. Afscheid genomen, altijd weer even slikken. Maar het was gewoon heel gezellig, en heel relaxed, het was fijn dat ze er waren en hopelijk word het vervolgd. Ik vond het heerlijk om te laten zien hoe wij wonen, leven en werken. Waar ik mijn boodschappen doe, wie mijn buren zijn. Maar ook hoe ons gezin draait, want de kids gingen gewoon naar school. Oma heeft genoten, en tante Con ook. We hebben mooie herinneringen en leuke foto's ! En het weer is de hele tijd zalig geweest. Vaak een zon en mooie blauwe lucht. Conny heeft aan haar kilometers kunnen werken en met een paar nieuwe hardloopschoenen/dry fit shirt heeft ze weer genoeg motivatie om verder te gaan. Bootcamp geslaagd hè Zus ? Het was leuk en wat hebben we gelachen !

Hier was het vandaag weer een relaxte zondag, Ivo aan zijn huiswerk, Erben, Jesper en Terje aan het NL huiswerk. Jesper heeft nog even met vriendje Tibo geskypt, en dat vond hij toch wel erg leuk. We hadden het al vaak gezegd, maar nu wilde hij het zelf ook. Toen hij Tibo zag kreeg hij ook een beetje een kleur (emotie). Dit contact maakt het gemis hopelijk een beetje goed, want hij mist de "Tib-ster" wel !

Tot het volgende blog ! Thanksgiving is around the Corner !

DC, Shoppen & having a blast..the American way !

Time flies, but we're still having fun. Het is hartstikke leuk om mijn moeder en zus een beetje mee te laten genieten van het leven hier. Hoe mijn dag ingedeeld is, hoe het met school gaat, huiswerk en alle dagelijkse beslommeringen die iedereen heeft. Beslommeringen klinkt weer zo negatief, ik bedoel gewoon de dagelijkse routine. Maar dat de dagen gevuld zijn en snel omgaan dat hebben zij nu ook wel gemerkt. Dus plannen maken en  de tijd nemen zoals hij komt. En optimaal genieten....Het was zondag Veterans Day...dus op naar DC.

Auto hadden we geparkeerd bij het Tidal Basin, tegenover het Jefferson Memorial. Daarna zijn we naar het Washington Monument gelopen, van daar naar het Witte Huis gelopen. Michelle was er niet, Barack ook niet, er reed wel net iemand weg met veel sirenes en bombarie. Voor mijn moeder valt het niet mee om grote stukken te lopen, maar ze genoot er zichtbaar van. Het weer was ook zalig en de zon maakt dan ook veel goed, de strak blauwe lucht ook.

Daarna zijn we door gelopen naar het Vietnam Memorial en daarna door naar Abraham Lincoln memorial, uitkijkend op de Reflecting Pool richting het World War II Memorial en daarna naar de Starbucks voor koffie en lunch en daarna weer naar de auto. Prachtige, bijzondere dag, ook met alle veteranen die er rondliepen. Er heerst altijd een serene sfeer in DC. Tenminste zo ervaar ik dat elke keer weer als ik daar ben.

Dit zijn dagen met een sterretje en we hebben dan ook heerlijk geborreld toen we thuis kwamen en daarna pizza besteld. Maandag hadden de kids geen school en Ivo dus ook niet. Prima dag voor Conny en mams en mij om te gaan winkelen in Potomac Mills. Conny goed geslaagd voor haar meiden en voor haarzelf en ook mijn moeder kon goed slagen. Voor mij was het de eerste keer sinds ik hier woon dat ik echt ben gaan winkelen voor mezelf. Natuurlijk kijk ik hier en daar ook voor de kinderen (ook daar kon ik weer goed voor slagen) Voordat mensen het idee krijgen dat ik hier alleen maar aan het shoppen ben hahaha. Dat is dus niet zo. We komen weleens (zelden) in de Mall maar dan ga ik nooit uitgebreid alle winkels in om klereen/schoenen te passen etc. Nu was het dus echt relaxed winkelen, lunchen en weer verder. Als afsluiting een  lekkere Starbucks koffie. Oja en weet je wat me nu weer op viel, wat je veel hier tegen komt in de toiletten, haken in het toilet waar je je tas of jas aan op kunt hangen.....ideaal ! Niet 1, nee gewoon 3 LOL !

Toen we de Mall weer uitliepen naar de auto was het al donker en zijn we weer naar de basis gereden, daar had Ivo de kip al op de BBQ liggen voor de wraps. 's Avonds allemaal uitgeput op de bank. De next day was het alweer dinsdag. Na 2 drukke dagen weer even rustig aan, de boodschappen moesten ook weer gedaan worden en aan het eind van de dag zijn mijn zus en ik nog een stukje gaan hardlopen. We waren beide goed geslaagd voor een Dry Fit shirt van NIKE in de Sale. De uiteindelijke prijs die ik betaald heb was 13.99 ! Koopje dus ! Maar we vallen lekker op dacht ik zo hahahahaha.

Terje keek al een beetje loddig uit zijn ogen toen hij uit school kwam. Hij is 's middags in slaap gevallen op de bank en heeft bijna de hele middag geslapen. Koorts en moe en Ivo bracht hem naar boven en daar moest hij nog even spugen en is vervolgens weer gaan slapen. Ik heb hem de volgende dag (Woensdag) thuisgehouden. Oma vond dat ook wel gezellig, want Conny en ik gingen naar het National Museum of the Marine Corps hier in Quantico. 

 

Ik kom daar graag en elke keer is er wel wat nieuws. Altijd even vriendelijk, en genoeg Marine Veterans met de mooiste verhalen. Zo kwamen we iemand tegen die het hele verhaal van de George Medal aan ons vertelde. Daarna stond er iemand bij het gedeelte van Iwo Jima. Die man kon zo boeiend vertellen. Bijzondere verhalen met hier en daar een emotionele lading, waar Con en ik ook wel een menig traantje weg moesten pinken. We kregen van deze man zand van Iwo Jima. Hij heeft daar zelf niet gevochten, maar is er wel regelmatig geweest met veteranen. Zodoende heeft hij zand meegenomen. Hij haalde op een moment uit zijn tas zijn Ipad met allerlei foto's maar ook dus 2 potjes met zand voor ons. Enigszins ontdaan zijn we even koffie gaan drinken, je komt daar altijd wel iemand tegen die boeiend kan vertellen. En dat raakt me, daarna was het alweer tijd om richting huis te gaan want ik moest ook weer naar Erben zijn school. Maar we zijn nog even bij het Chesty Puller Monument gaan kijken. De meest gedecoreerde Marinier die er is. Een icoon voor velen. En de Chesty Quotes horen we regelmatig in de wandelgangen. Maar daar kwamen we weer een veteraan tegen, die ook weer jaren als detective bij NY police department had gewerkt. Daar werd ik weer bedankt voor wat ik voor mijn man deed, en ik moest Ivo bedanken voor zijn service. Kijk en daar hou ik zo van. Het stukje waardering, het stukje begrip voor de Military wife. Met een nodige dosis humor dat dan weer wel. Hahaha. Ik geniet hier van, leer hier van en dit soort dingen maken het leven aangenaam. Boeiende verhalen die je raken. Prachtige ervaring rijker, zo gingen we naar huis. Op naar de volgende boeiende ervaring. Elk Quarter van Middle-High School word afgesloten met een Honor Roll. Alle kinderen die het gehele quarter een  A/B score hebben gehaald en de kinderen die het gehele quarter alleen maar A's gehaald hebben worden even in het zonnetje gezet. Het gaat om grade 6, 7 en 8. Erben heeft dus alleen maar A scores gehaald. Waarbij Math ook nog op 8 grade niveau. 

Wij zijn dan ook erg trots, dat zijn we natuurlijk op alle drie. Maar vooral omdat Engels toch een tweede taal is voor onze kinderen . En hoe ze zich hebben aangepast, echt daar ben ik zo trots op. (slik momentje). 

Ook Terje heeft zich volledig aangepast en praat Engels als er Engels tegen hem gepraat word, maar schakelt net zo makkelijk door naar het Nederlands. Ondertussen was TJ ook alweer redelijk opgeknapt. 

En heeft hij samen met Conny en Oma een Family Project gemaakt. Een Ninja Turkey LOL. Die word vast niet gegeten met Thanksgiving. Vandaag is het vrijdag en gingen alle kids weer naar school. Ik heb daarna Ivo naar de Universiteit gebracht, hij had 1 les en daarna zijn alle Internationals met de bus naar Williamsburg gereden en morgen gaan ze naar Norfolk. Dus hij blijft een nachtje weg.

Toen het huis leeg was zijn Conny, mijn moeder en ik naar de Cracker Barrel gereden, voor een overheerlijk Amerikaans ontbijt gezellig met zijn drieën. En over gezellig gesproken, dit is echt gezellig, open haard aan, vriendelijke bediening, lekkere muziek en country cooking. Je moet ervan houden, en dat doen we dus ook !

Making memories !

Till next BLOG !